Враг - Дети лабиринта

Дождь за окном — слезы богов,

Мой серый дом — приют для скотов.

Я сам один из них, такой же, как все;

Творящий грех, копящий злобу в себе.

Скажите люди, зачем я живу?

Среди иллюзий, в похмельном бреду

Я видел, как весь мир рухнул, сгорел…

Никто из нас, его спасти не сумел.

Так что мы все — скоты и сучьё!

Да, правда колит, как ножа острие…

Не надо слушать и мучить себя.

Я враг вам, люди, убейте меня!!!

Regen buiten het raam - tranen van de goden,

Mijn grijze huis is een veeopvangcentrum.

Ik ben zelf een van hen, net als iedereen;

Schepper van de zonde, die boosheid in zichzelf verzamelt.

Vertel me mensen, waarom leef ik?

Tussen illusies, in een katerdelirium

Ik zag hoe de hele wereld instortte, afbrandde...

Niemand van ons slaagde erin hem te redden.

Dus we zijn allemaal runderen en teven!

Ja, de waarheid doet pijn als een mes...

Je hoeft niet te luisteren en jezelf te martelen.

Ik ben je vijand, mensen, dood me!!!