Останусь таким же - Дети лабиринта

Мой дом опустел,

Моя улица перестала звучать.

Взял от жизни я, что хотел,

Но, увы, успел уже все потерять.

И теперь стою я среди звезд

В этой облачной вышине,

Вдали вижу мрачный погост,

Слышу крик воронья в тишине.

Вижу как ясный месяц

Обливается кровью моей.

И я рад, и я весел,

Что мне стало сегодня немого теплей.

Моя судьба оказалась

Дорогой кривой,

Моя мечта осталась

За последней чертой…

Я переступил через порог

И побрел, не зная пути.

В этом мире я не одинок,

Но я слышу страшный смех позади…

И я падаю ниц перед вами,

Я согласен с тем, что я слаб.

Вы казнили меня словами:

«Ты никто, ты ничто, ты наш раб».

Мои судьи на завтрак сожрали

Свои душу, сердце и мозг.

Объятые пламени языками,

Их тела тают как воск.

Я стою и смотрю на все это

Глазами, полными крови.

Мои слезы счастьем согреты,

Моя радость устала от боли.

И я вижу как ясный месяц

Полнится горем моим

Знайте то, что от униженья

Я не стану жестоким и злым.

Mijn huis is leeg

Mijn straat klinkt niet meer.

Ik nam uit het leven wat ik wilde,

Maar helaas, ik ben alles al kwijt.

En nu sta ik tussen de sterren

In deze bewolkte hoogte,

In de verte zie ik een somber kerkhof,

Ik hoor de kreet van een kraai in de stilte.

Ik zie hoe helder de maan is

Gedrenkt in mijn bloed.

En ik ben blij, en ik ben vrolijk,

Waar ik me vandaag een beetje warmer van voelde.

Mijn lot is geweest

Beste Curve,

Mijn droom blijft

Achter de laatste regel...

Ik stapte over de drempel

En hij dwaalde af, de weg niet wetend.

Ik ben niet alleen op deze wereld

Maar ik hoor verschrikkelijk gelach achter...

En ik werp mij voor je neer,

Ik ben het ermee eens dat ik zwak ben.

Je hebt me geëxecuteerd met de woorden:

"Je bent niemand, je bent niets, je bent onze slaaf."

Mijn juryleden aten ontbijt

Je ziel, hart en brein.

Omarmd door vlammen met tongen,

Hun lichamen smelten als was.

Ik sta en kijk naar alles

Ogen vol bloed.

Mijn tranen worden verwarmd door geluk

Mijn vreugde is moe van de pijn.

En ik zie hoe helder de maan is

Gevuld met mijn verdriet

Weet dat uit vernedering

Ik zal niet wreed en slecht worden.