Мой крест - Дети лабиринта

Мальчишеский пыл, что всегда во мне был,

Постепенно угас.

Я что-то забыл, что-то похоронил,

Что-то не спас.

Что же тянет меня день ото дня

Снова верить себе;

Не жалеть сил своих, связок голосовых,

И гибнуть в борьбе?

Этот крест слишком тяжел,

Но его я не сброшу с плеча!

Мир застыл в снегах тысячи зол,

А моя кровь еще горяча!

Сколько нужно прожить, сколько слез перелить,

Чтоб остаться собой?

Здесь таланты не в счет!

Деньги вперед!

И тогда ты герой…

К черту зависть и страх!

Это пепел и прах!

Мне они не нужны!

Мыслей бурный поток, счастья глоток,

Нервы напряжены.

Этот крест слишком тяжел,

Но его я не сброшу с плеча!

Мир застыл в снегах тысячи зол,

А моя кровь еще горяча!

Этот крест слишком тяжел,

Но его я не сброшу с плеча!

Мир застыл в снегах тысячи зол…

Я живой!

Кровь горяча!

Я живой!

Кровь горяча!

Я живой!

(январь 2007)

De jongensachtige vurigheid die altijd in mij is geweest,

Geleidelijk vervaagd.

Ik ben iets vergeten, iets begraven,

Er is iets niet gered.

Wat trekt me van dag tot dag

Geloof weer in jezelf;

Spaar uw kracht, stembanden,

En sterven in de strijd?

Dit kruis is te zwaar

Maar ik zal hem niet van mijn schouder gooien!

De wereld is bevroren in de sneeuw van duizend kwaden,

En mijn bloed is nog steeds warm!

Hoeveel je nodig hebt om te leven, hoeveel tranen te gieten,

Jezelf zijn?

Talenten tellen hier niet!

Vooraf geld!

En dan ben je een held...

Naar de hel met afgunst en angst!

Het is as en stof!

Ik heb ze niet nodig!

Een stormachtige stroom van gedachten, een slokje geluk,

Zenuwen zijn gespannen.

Dit kruis is te zwaar

Maar ik zal hem niet van mijn schouder gooien!

De wereld is bevroren in de sneeuw van duizend kwaden,

En mijn bloed is nog steeds warm!

Dit kruis is te zwaar

Maar ik zal hem niet van mijn schouder gooien!

De wereld is bevroren in de sneeuw van duizend kwaden...

Ik ben in leven!

Het bloed is heet!

Ik ben in leven!

Het bloed is heet!

Ik ben in leven!

(januari 2007)