Гнев - Дети лабиринта

Возьми свой нож, располосуй мне кожу!

Ну что ты ждешь?

Давай, разбей мне рожу!

Ведь ты хотел излить свой гнев на мне

И вот я сам пришел к тебе!

Секундой позже я кричу от боли,

Твой острый нож во мне, я в луже крови.

Ведь ты хотел излить свой гнев на мне

И вот я сам пришел к тебе!

Ты обессилен, но вполне доволен.

Твой гнев в могиле, он похоронен.

Ведь ты решил излить его на мне,

Когда я сам пришел к тебе!

Но я живой, ведь Сатана мне имя!

Ждет злая боль тебя в аду отныне!

И ты познаешь гнев мой на себе,

Когда я вновь приду к тебе!

(апрель 2007)

Pak je mes, snij mijn huid door!

Waar wacht je nog op?

Kom op, breek mijn gezicht!

Je wilde tenslotte je woede op mij uitstorten

En zo kwam ik bij jou!

Een seconde later schreeuw ik van de pijn

Je scherpe mes zit in mij, ik ben in een plas bloed.

Je wilde tenslotte je woede op mij uitstorten

En zo kwam ik bij jou!

Je bent uitgeput, maar best tevreden.

Je woede is in het graf, het is begraven.

Per slot van rekening heb je besloten om het over mij uit te storten,

Toen ik zelf naar je toe kwam!

Maar ik leef, want Satan is mijn naam!

Boze pijn wacht je vanaf nu in de hel!

En je zult mijn toorn op jezelf kennen,

Als ik weer bij je kom!

(april 2007)