Депрессивное чувство - Дети лабиринта

Город мой занесло снегом,

И он спокойно будет спать до весны.

А мне опять нечего делать,

Вокруг меня вновь четыре стены.

Одинокие улицы смотрят мне вслед,

Ветер воет протяжно мне песню свою.

Во всех окнах домов горит яркий свет,

А в своем окне вижу я темноту.

Депрессивное чувство разрушает меня,

Оно делает все каким-то пустым.

И в предвкушении нового дня

Я сижу в темноте совершенно один.

Mijn stad is bedekt met sneeuw

En hij zal rustig slapen tot de lente.

En weer heb ik niets te doen

Er zijn weer vier muren om me heen.

Eenzame straten zorgen voor mij

De wind huilt zijn lange lied naar mij.

Een helder licht brandt in alle ramen van de huizen,

En in mijn raam zie ik duisternis.

Depressief gevoel maakt me kapot

Het maakt alles op de een of andere manier leeg.

En kijk uit naar een nieuwe dag

Ik zit helemaal alleen in het donker.