Talk About - Dear and the Headlights

You’re like a constant crowding consonant

I’m a claustrophobic;

I, I said

We’re as comfortable as wool warming naked indifference

Thank God your words have come to rescue me from my sentence

You’re like a two stepping tongue on a flesh dance floor

You’re the eulogy I can’t avoid anymore

That tumor in my side celebrating malignance:

«Surprise!

I’m moving in;

I think I’ve grown on your parents»

You want to talk about all the feelings I’m feeling

I’m a passed out priest in an AA meeting

And they’re checking my pulse, trying to make a decision

I’ve got those rolled back eyes but nothing’s clouding my vision

You’re like a knock at the door in the middle of dinner

From the friendly registered sex offender

All equipped with a mustache and a windowless van

You’re telling me how much you’ve changed

I’m trying to hide the crayons

And no you can’t come in

I’m like your neighbor’s hands on your father’s throat:

«Sweetie, you go back inside, see this is just for adults»

So adult is what we’ll be, domestic violence in denim

Each tumble down the stairs appeals your puff paint addendum

You say I’m your backpack caught on a chain link fence

Nah, dear, I’m a thank you card in the future tense

I’m jumping out of cakes serving divorce papers

I’d say I love you too, but I’m all out of favors

You want to talk about all the feelings I’m feeling

Like your chalkboard wrists, but I don’t tally the meaning

You keep forgetting the plot, let alone the long sleeps

My eyes, they only know three words and each is pronounced «Please!?»

I’d walk you home if I could find my crutches

Probably listen more if you didn’t talk so much

Why don’t you show yourself out

How can you cry now, this whole thing’s been such a drought Alright

You want to talk about all the feelings I’m feeling

You’re a phone call home after eight long seasons

There’s a mail order bride and a baby that’s teething

Said the smog, it hurts your eyes, so on the next train you’re leaving

I’m not certain it’s the smog, more just the constant grieving

But you’re dropping off the kid, sticking me with the feedings

I said, «oh God damn it, you’re so mean»

You say I’ll lose the Christian crowd if I say things like these

But I’ve already lost them, I couldn’t care less

I guess my path, it just got wide, so I’ll just wish you all my narrow best

I guess that’s it

Je bent als een constante meeklinkende medeklinker

Ik ben claustrofobisch;

ik, ik zei

We zijn net zo comfortabel als wol die naakte onverschilligheid verwarmt

Godzijdank zijn je woorden gekomen om me te redden van mijn zin

Je bent als een tong met twee stappen op een dansvloer van vlees

Jij bent de lofrede die ik niet meer kan vermijden

Die tumor in mijn zij die kwaadaardigheid viert:

"Verrassing!

Ik ga verhuizen;

Ik denk dat ik gegroeid ben op je ouders»

Je wilt praten over alle gevoelens die ik voel

Ik ben een flauwgevallen priester in een AA-bijeenkomst

En ze controleren mijn hartslag, proberen een beslissing te nemen

Ik heb die teruggerolde ogen, maar niets vertroebelt mijn zicht

Je bent als een klop op de deur tijdens het eten

Van de vriendelijke geregistreerde zedendelinquent

Allemaal uitgerust met een snor en een busje zonder ramen

Je vertelt me ​​hoeveel je bent veranderd

Ik probeer de kleurpotloden te verbergen

En nee, je kunt niet binnenkomen

Ik ben als de handen van je buurman op de keel van je vader:

"Lieverd, ga jij maar weer naar binnen, kijk dit is alleen voor volwassenen"

Dus volwassen is wat we zullen zijn, huiselijk geweld in denim

Elke val van de trap doet een beroep op je addendum met bladerdeeg

Je zegt dat ik je rugzak ben die vastzit aan een hek met kettingschakels

Nee schat, ik ben een bedankkaartje in de toekomende tijd

Ik spring uit de taarten serveer scheidingspapieren

Ik zou zeggen dat ik ook van jou hou, maar ik heb geen gunsten meer

Je wilt praten over alle gevoelens die ik voel

Zoals je krijtbordpolsen, maar ik ken de betekenis niet

Je vergeet steeds het plot, laat staan ​​de lange slaapjes

Mijn ogen, ze kennen maar drie woorden en elk wordt uitgesproken als "Alsjeblieft!?"

Ik zou je naar huis brengen als ik mijn krukken kon vinden

Luister waarschijnlijk meer als je niet zo veel praat

Waarom laat je jezelf niet zien?

Hoe kun je nu huilen, dit hele ding is zo'n droogte geweest. Oké

Je wilt praten over alle gevoelens die ik voel

Je bent een telefoontje naar huis na acht lange seizoenen

Er is een postorderbruid en een baby die tandjes krijgt

Zei de smog, het doet pijn aan je ogen, dus in de volgende trein die je verlaat

Ik weet niet zeker of het de smog is, meer alleen het constante rouwen

Maar je zet het kind af en houdt me vast met de voedingen

Ik zei: "oh godverdomme, je bent zo gemeen"

Je zegt dat ik de christelijke menigte zal verliezen als ik dit soort dingen zeg

Maar ik ben ze al kwijt, het kan me niet schelen

Ik denk dat mijn pad, het werd gewoon breed, dus ik wens je het allerbeste

Ik denk dat dat het is