Ma dimension - Davodka

Viens dans ma dimension, c’est du domaine du paranormal

Normal t’as pas l’moral, tu croises des gens y’en a pas un d’normal

L’décor pourrit ma vue, j’entends des cris et des sirènes qui s’lancent

Tu marches sur des débris, ça y est j’déprime et j’ai la tête qui flanche

Après «Un Poing C’est Tout», v’là l’uppercut, il fallait qu’j’récidive

J’viens pour atteindre mon but sur un p’tit pont et une passe décisive

Vieillir c’est un contrat, normal qu’on angoisse sur les clauses

Car pour du taf y’a pas que les Pakistanais qu’on envoie sur les roses

A travers mes écrits toutes mes valeurs c’est ça qu’j’te laisse

L’alcool pour ma mémoire c’est l’Alzheimer de ma jeunesse

Plus qu’une époque, un vrai cul-de-sac, ici ça t’choque que t’ais plus d’srab

L’envie de s’rapprocher du sable, c’est pour mon amour-propre que j’fais du sale

Et en parlant d’amour j’attendrais pas qu’une jolie pute m’aborde

Car tout miser sur moi c’est la seule force qu’la solitude m’apporte

Faut que je crève l’abcès, toutes ces scènes m’obsèdent

J’observe, j’ai trop de cernes et de tonnes de thèmes obscènes

J’refais une bête d’entrée, les ingrédients s’reflètent dans mes couplets

Car tant qu’la rage sera toujours au menu bah j’remettrais l’couvert

Trop d’nostalgie quand sur les traces de mon passé j’baroude

L’exemple c’est Diana, y’a pas qu’les bons potos qui vont croiser ta route

On sent que t’as mal après c’te frappe, y’a de la casse après qu’je craque

Place au ravage, on s’cale dans un bar et j’marche au radar après deux flashs

J’sais qu’vous trouvez ça drôle, j’ai qu’des bouteilles pour décorer ma piaule

J’suis juste un gosse de plus qui de la haine a développé l’syndrome

Je pe-cho ma bière, j’monte sur les toits quand tout m’embarrasse

J’contemple le Sacré-Cœur et m’met à dos la grande Tour Montparnasse

Car vu d’en haut j’vois c’qui a en bas en taille réduite

Mais la misère est bien trop grande, c’est le géant d’mon illusion d’optique

Cherche pas l’embrouille, sur ton visage j’te laisse la trace du poing

La Fontaine l’a pas écrite, rats et termites ça c’est la fable du coin

J’me noie dans les regrets l’soir et si y’a pas de paix je crois

En fait, je suis le non-croyant qui s’est reconverti en MP3

Personne n’arrêtera cette mélodie qui trotte, qui me berce

Y’a des morts en série, la rue c’est le virus sorti de Walking Dead

J’ai que le bac à glaçon donc c'était chaud de squatter la FAC

Ce son, c’est comme la Cheesy Crust: j’ai un classique, donc tu reconnais la

patte

Kom naar mijn dimensie, het is paranormaal

Normaal heb je de moraal niet, je ontmoet mensen, er is er niet één normaal

Het decor verrot mijn zicht, ik hoor geschreeuw en sirenes die lanceren

Je loopt op puin, dat is het, ik ben depressief en mijn hoofd tolt

Na "Un Poing C'est Tout", hier is de uppercut, ik moest het opnieuw doen

Ik kom om mijn doel te bereiken op een bruggetje en een assist

Veroudering is een contract, normaal dat we ons zorgen maken over de clausules

Want voor werk zijn het niet alleen de Pakistani's die we op de roos sturen

Door mijn geschriften al mijn waarden dat is wat ik je nalaat

Alcohol voor mijn geheugen is de Alzheimer van mijn jeugd

Meer dan een tijdperk, een echte doodlopende straat, hier schrik je ervan dat je meer srab hebt

De drang om dichter bij het zand te komen, het is voor mijn zelfrespect dat ik vies doe

En over liefde gesproken, ik zou niet wachten tot een mooie teef naar me toe komt

Omdat alles op mij wedden de enige kracht is die eenzaamheid me brengt

Ik moet het abces openbreken, al deze scènes obsederen me

Ik observeer, ik heb te veel donkere kringen en tonnen obscene thema's

Ik herhaal een beest van binnenkomst, de ingrediënten worden weerspiegeld in mijn verzen

Want zolang hondsdolheid altijd op het menu staat, zal ik het weer behandelen

Te veel nostalgie als ik in de voetsporen van mijn verleden ronddwaal

Het voorbeeld is Diana, het zijn niet alleen de goede vrienden die je pad zullen kruisen

We voelen dat je pijn hebt nadat het je heeft geraakt, er is breuk nadat ik kapot ben gegaan

Maak plaats voor de verwoesting, we staan ​​stil in een bar en ik loop op de radar na twee flitsen

Ik weet dat je het grappig vindt, ik heb alleen flessen om mijn kamer te versieren

Ik ben gewoon een ander kind dat het syndroom heeft ontwikkeld door haat

Ik pe-cho mijn bier, ik ga de daken op als alles me in verlegenheid brengt

Ik staar naar de Sacré-Coeur en keer de grote Montparnasse-toren de rug toe

Want van bovenaf gezien zie ik in verkleind formaat wat er onderaan staat

Maar de ellende is veel te groot, het is de reus van mijn optische illusie

Zoek geen verwarring, op je gezicht laat ik je het spoor van de vuist achter

La Fontaine heeft het niet geschreven, ratten en termieten, dat is de lokale fabel

Ik verdrink 's nachts in spijt en als er geen vrede is, geloof ik

Sterker nog, ik ben de ongelovige die MP3 is geworden

Niemand zal deze melodie stoppen die draaft, me rockt

Er zijn seriële sterfgevallen, de straat is het virus uit Walking Dead

Ik heb alleen het ijsblokjesbakje, dus het was heet om de FAC te hurken

Dit geluid is als de Cheesy Crust: ik heb een klassieker, dus je herkent de

poot