J'ai plus le temps - Davodka

J’matte la trotteuse faire des tours comme Usain Bolt

On n’est plus jeune, nos vies puent l’seum et comme issue d’secours ma gueule,

il reste une seule porte

Des soucis plain l’chiro, des textes amers, des kilos d’pages

J’ai l’air d’un p’tit otage volé au pied qui rêve de vivre autre part

Mon rap, peut faire cambrer des poufs, j’préfère trinquer à la santé d’mes couz'

L’avenir c’est d’faire rentrer des housses et puis d’changer des couches

Le nez dans la cc, chaque année j’peux parier un billet sur chaque décès

De ceux qu’essaient d’apprécier avant l’avc

J’m’allume un cierge avec un gros zippo, j’m'éloigne du comico

La folie rode et le sang sur l’pavé remplace les coquelicots

J’en ai marre d’vos pipos

J’dois être le roi des cons si l’intelligence d’un homme se base sur vos

diplômes

J’me sers ce verre de Belvédère qui m’sert d’repère mais c’est que d’l’air

Ça m’fous les nerfs, j’cache mes histoires de mère derrière mes cernes de père

Pour réussir ils acquiescent tout, et leur truc c’est d’se taire

J’préfère être moche et con, si le but c’est d’leur plaire

Ce soir ma plume a entassé c’tas d’rimes

Rêvant d’une vie qui bouge tout comme un épisode de Tex Avery

Mes potes m’demandent, qu’est ce qu’il t’arrive?

M’en bats les couilles, de toute façon ce soir je serai sur messagerie

J’ai plus l’temps… dis-moi pourquoi ça t’surprend?

J’préfère passer la main plutôt qu’saisir celle que la rue m’tend

Même si parfois d'être dans l’abus m’tente

À plus d’trente ans, pour ces conneries, comprends qu’j’ai plus l’temps

J’ai plus l’temps… dis-moi pourquoi ça t’surprend?

J’préfère passer la main plutôt qu’saisir celle que la rue m’tend

L’air du temps, même si parfois être dans l’abus m’tente

À plus d’trente ans, pour ces conneries, comprends qu’j’ai plus l’temps

Y a rien à faire, pour moi cette époque elle pue

Aussi vrai qu’y a une seule lettre qui sépare pote et pute

On voit des jeunes sans grandes études qui fuck les stups

Dont la discute ne tourne qu’autour du prix du kilo d’shit

Et que la justice juge comme s’ils avaient commis les crimes d’Auschwitz

Et j’passe mon temps, à faire l’constat, à décrire nos vies

Mais la langue que j’vous parle pour la plupart a tout l’air inaudible

Pour mes vieux jours je cherche un bord d’plage, loin d’ces pauvres tâches

Sinon je me sens constamment soumis au test de Rorschach

Les bons moments s’font rares, ils s’comptent pas par milliers

Pour profiter j’essaie de stopper l’temps, tel un caillou dans un sablier

Posé sur le divan c’est pas l’avenir que de ma fenêtre j’contemple

En fait je n’suis qu’un mort-vivant qu’essaie de vivre avec son temps

Le temps me fait marcher même si j’sais pas où j’vais

Je sais d’où j’viens, et ça même lui ne peut m’en faire douter

Si le temps c’est d’l’argent j’t’assure c’est dur de s’faire trouver

J’dois être à découvert vu celui qu’j’ai perdu juste pour écrire c’couplet

J’ai plus l’temps… j’ai plus l’temps…

J’ai plus l’temps… dis-moi pourquoi ça t’surprend?

J’préfère passer la main plutôt qu’saisir celle que la rue m’tend

Même si parfois d'être dans l’abus m’tente

À plus d’trente ans, pour ces conneries, comprends qu’j’ai plus l’temps

J’ai plus l’temps… dis-moi pourquoi ça t’surprend?

J’préfère passer la main plutôt qu’saisir celle que la rue m’tend

L’air du temps, même si parfois être dans l’abus m’tente

À plus d’trente ans, pour ces conneries, comprends qu’j’ai plus l’temps

J’ai plus l’temps…

Ik kijk hoe de tweedehands trucs doen zoals Usain Bolt

We zijn niet meer jong, ons leven stinkt naar zaad en als nooduitgang mijn mond,

er blijft nog maar één deur over

Zorgen vol chiro, bittere teksten, kilo's pagina's

Ik zie eruit als een kleine gestolen gijzelaar die ervan droomt ergens anders te wonen

Mijn rap, kan zitzakken boog maken, ik drink liever op de gezondheid van mijn couz'

De toekomst is om dekens erin te doen en dan luiers te verschonen

Neus in de cc, elk jaar kan ik een kaartje verwedden op elk overlijden

Van degenen die proberen te waarderen voor de beroerte

Ik steek een kaars aan met een grote zippo, ik ga weg van de comico

De waanzin reed en het bloed op de stoep verving de klaprozen

Ik ben je pipos beu

Ik moet de koning der idioten zijn als de intelligentie van een man gebaseerd is op jouw...

diploma's

Ik gebruik dit glas Belvedere dat als maatstaf dient, maar het is alleen lucht

Ik word er gek van, ik verberg mijn moederverhalen achter de donkere kringen van mijn vader

Om te slagen, berusten ze in alles, en hun ding is om te zwijgen

Ik ben liever lelijk en dom, als het doel is om ze te plezieren

Vanavond stapelde mijn pen deze stapel rijmpjes op

Dromen van een ontroerend leven net als een aflevering van Tex Avery

Mijn vrienden vragen me, wat is er met jou aan de hand?

Het kan me geen fuck schelen, hoe dan ook, vanavond heb ik de voicemail

Ik heb geen tijd meer... vertel me waarom ben je verrast?

Ik geef er de voorkeur aan mijn hand door te geven in plaats van degene te nemen die de straat me biedt

Zelfs als ik soms in de verleiding kom om in de verleiding te komen

Ik ben meer dan dertig jaar oud, voor deze onzin, begrijp dat ik meer tijd heb

Ik heb geen tijd meer... vertel me waarom ben je verrast?

Ik geef er de voorkeur aan mijn hand door te geven in plaats van degene te nemen die de straat me biedt

De tijdgeest, ook al verleidt het me soms om in de verleiding te zijn

Ik ben meer dan dertig jaar oud, voor deze onzin, begrijp dat ik meer tijd heb

Er is niets te doen, voor mij stinkt het deze keer

Zo zeker als er maar één letter is die homie en hoer scheidt

We zien jonge mensen zonder grote studies die de verdovende middelen neuken

Wiens discussie alleen draait om de prijs van een kilo hasj

En beoordeeld alsof ze de misdaden van Auschwitz . hadden begaan

En ik besteed mijn tijd aan het maken van observaties, het beschrijven van ons leven

Maar de taal die ik tot je spreek lijkt voor het grootste deel onhoorbaar

Voor mijn oude dag ben ik op zoek naar een strand, ver van deze arme taken

Anders voel ik me constant onderworpen aan de Rorschach-test

De goede tijden zijn zeldzaam, ze worden niet bij duizenden geteld

Om te genieten probeer ik de tijd stil te zetten, als een kiezelsteen in een zandloper

Geplaatst op de bank, is het niet de toekomst die ik vanuit mijn raam aanschouw

In feite ben ik gewoon een wandelende dode die probeert met de tijd mee te leven

De tijd laat me lopen, zelfs als ik niet weet waar ik heen ga

Ik weet waar ik vandaan kom, en zelfs hij kan me er niet aan laten twijfelen

Als tijd geld is, verzeker ik je dat het moeilijk te vinden is

Ik moet worden ontmaskerd gezien degene die ik verloor alleen om dit vers te schrijven

Ik heb geen tijd... Ik heb geen tijd...

Ik heb geen tijd meer... vertel me waarom ben je verrast?

Ik geef er de voorkeur aan mijn hand door te geven in plaats van degene te nemen die de straat me biedt

Zelfs als ik soms in de verleiding kom om in de verleiding te komen

Ik ben meer dan dertig jaar oud, voor deze onzin, begrijp dat ik meer tijd heb

Ik heb geen tijd meer... vertel me waarom ben je verrast?

Ik geef er de voorkeur aan mijn hand door te geven in plaats van degene te nemen die de straat me biedt

De tijdgeest, ook al verleidt het me soms om in de verleiding te zijn

Ik ben meer dan dertig jaar oud, voor deze onzin, begrijp dat ik meer tijd heb

ik heb meer tijd...