Exercice deux styles - Davodka

Peu d’fait banal dans Paname, ça braille, c’est l’bal des pare-balles en balade

Fais tes bails, planque ta lame, la flicaille jette les canailles en garde-à-v'

Ça s’balade pour d’la maille, c’est la pagaille, ça cavale pour l’kamas

Toute la night, ça s’balafre, t'étonne pas d’voir un cadavre dans l’canal

J’me fais pas d’films, je sais très bien qu’l’avenir m'évite de loin

Le blase des potes partis défile plus vite qu’un générique de fin

Et j’reste là, planté sur le seuil de mon vécu d’poissard

À faire le deuil des feuilles que j’gratte, que l’amertume froissa

J’m'éclate le soir, j’abuse, j’m'éclate le crâne, t’as vu

Faut pas se mentir, j’me bouge autant qu’le passe-muraille d’la Butte

Une cicatrice sur l’front, plongé dans la noirceur, j’dois boire

Car j’fonce dans l’mur tout comme un môme à la recherche de la voie neuf

trois-quart

J’veux pas d’votre fric, l’indépendance, c’est une armée d’hommes libres

J’reviens d’une autre planète, c’est sur ma feuille que s’est crashé l’OVNI

Ma vie, c’est que d’la dèche, même si ça marche, j’crois pas qu’le buzz

m’affecte

Car le fond d’ma pensée ne changera pas tant que j’me creuse la tête

Faut qu’on esquive la morgue, d’la haine, mon style te l’accorde

Mon kif, ça s’rait d’voir tous ces médias à l’article de la mort

Tu veux des thunes?

Comme tout l’monde mais vu que l'État t’enferme

J’passe à l’attaque de tous ces fils de chien comme Cruella d’Enfer

Dans l’rap, ils s’foutent la honte, j'écoute pas c’que tous racontent

J’me lève la barre au crâne chaque mat', à croire que mon cerveau pousse la

fonte

V’là la contrepèterie: la France d’en-haut se fait des couilles en or

Et dans l’assiette d’la France d’en-bas, y’aura des nouilles encore

Les flics traquent après shit, sky, j’vois plus les lignes droites

Des rimes fat, les rats des villes t’braquent car marre d'être ric-rac

Sur le droit chemin, tu t’sens seul mais un tas d’pilotes t’suivent

Face à l'État, les bouches sont plus bouclées que des papillotes juives

C’est l’genre de type qui boirait un bidon d’essence pour pouvoir pisser sur

ton feu d’camp.

C’mec là, tu le largues au Pôle Nord sans une brosse à dents et

demain après-midi, tu le vois débarquer au bord de ta piscine avec un sourire

jusqu’aux oreilles et les poches bourrées d’pesos.

Ce type-là est un

professionnel !

J’ai commencé par des faces B, des textes bâclés, des soirées Open Mic

Un micro pour brailler, j’ai rien lâché pour que les autres me r’marquent

J’ai appris l’accent d’la galère, sans modifier ma langue

J’mets ma vie sur cassette depuis que j’ai vu le vice embobiner ma bande

Ils tiennent ton avenir en otage, tu paieras la rançon jusqu'à en perdre la tête

Dans c’monde, le froissement d’un billet attire plus l’attention qu’un appel à

l’aide

Bienvenue dans ce monde où tous les mômes veulent d’l’or

Bienvenue dans ce monde où tous les chômeurs morflent

J’navigue dans la ville, y’a comme une odeur d’mort

On avance au pas dans la vie comme sur un overboard

Toujours présent pour les autres et y’aura personne quand viendra l’jour de

t’aider

Y’a des forts, y’a des faibles, y’a des riches, y’a des pauvres mais je n’vois

pas d’humain depuis la cour de récré

Ça s’rait l’pied si chacun de mes rêves avait bordé mes nuits

J’s’rais dans le jardin d’Eden si chacun d’mes pépins avait porté ses fruits

Ma paresse est un poison, pour ça qu’les r’grets me hantent, je crois

Le soir, je tise des boissons qui font plus de degrés qu’un angle droit

Le rap est mon otage, au total mec, on s’en tape

J’aurais pas loupé l’occas' qu’les faux rappeurs soient au chômage

Du bout de ma mine, le démon qui me domine

Vous balade et vous emmène dans le monde de mon domaine

Weinig triviale feiten in Paname, het schreeuwt, het is de bal van kogelwerende middelen onderweg

Maak je borgtocht, berg je mes op, de politie gooit de schurken onder de aandacht

Het dwaalt rond voor breigoed, het is een puinhoop, het is op de vlucht voor kamas

De hele nacht, het is getekend, wees niet verbaasd om een ​​lijk in het kanaal te zien

Ik maak geen films, ik weet heel goed dat de toekomst me van verre vermijdt

De blase of the gone friends scrollt sneller dan een aftiteling

En ik blijf daar, geplant op de drempel van mijn leven als visser

Om te rouwen om de bladeren die ik schraap, die bitterheid verfrommelde

Ik heb plezier in de avond, ik misbruik, ik heb plezier, je hebt gezien

Lieg niet, ik beweeg zoveel als de pass-muur van de Butte

Een litteken op het voorhoofd, in duisternis gedompeld, ik moet drinken

Omdat ik tegen de muur ren, net als een kind dat op zoek is naar de nieuwe weg

drie kwartier

Ik wil je geld niet, onafhankelijkheid is een leger van vrije mannen

Ik kom terug van een andere planeet, het staat op mijn blad dat de UFO neerstortte

Mijn leven is gewoon een verspilling, zelfs als het werkt, ik denk niet dat het geroezemoes is

beïnvloedt mij

Want mijn achterhoofd zal niet veranderen zolang ik mijn hersens pijn doe

We moeten het mortuarium ontwijken, haat, mijn stijl geeft het aan jou

Mijn liefste, het zou geweldig zijn om al deze media op het randje van de dood te zien staan

Wil je geld?

Zoals iedereen, maar omdat de staat je opsluit

Ik ga achter al deze zonen van honden als Cruella de Vil . aan

In rap geven ze er niets om, ik luister niet naar wat iedereen zegt

Ik leg de lat elke ochtend tot aan de schedel, om te geloven dat mijn hersenen de

smeltend

Hier is de contrepèterie: Frankrijk van boven krijgt ballen van goud

En op het bord van Neder-Frankrijk zullen er nog steeds noedels zijn

De politie volgt shit, hemel, ik zie de rechte lijnen niet meer

Dikke rijmpjes, de stadsratten beroven je omdat je het zat bent om ric-rac te zijn

Op de goede weg voel je je alleen, maar veel piloten volgen je

Geconfronteerd met de staat, zijn monden strakker dan Joodse krullen

Hij is het soort man dat een blikje benzine zou drinken zodat hij erop kon plassen

uw kampvuur.

Die gast, je dumpt hem op de Noordpool zonder tandenborstel en...

morgenmiddag zie je hem lachend aan de rand van je zwembad aankomen

tot aan de oren en zakken gevuld met peso's.

Deze man is een

professioneel!

Ik begon met B-kantjes, slordige teksten, Open Mic-feestjes

Een microfoon om te schreeuwen, ik gaf niet op zodat de anderen me zouden opmerken

Ik leerde het accent van de kombuis, zonder mijn taal aan te passen

Ik heb mijn leven op de band gezet sinds ik bankschroef mijn band zag opwinden

Ze houden je toekomstige gegijzeld, je betaalt het losgeld tot je gek wordt

In deze wereld trekt het verfrommelen van een biljet meer aandacht dan een oproep tot

lelijk

Welkom in deze wereld waar alle kinderen goud willen

Welkom in deze wereld waar alle werklozen aan het morling zijn

Ik navigeer in de stad, er is een geur van de dood

We stappen door het leven als op een overboord

Altijd aanwezig voor anderen en er zal niemand zijn als de dag komt

je helpen

Er zijn sterke, er zijn zwakke, er zijn rijken, er zijn armen, maar ik zie het niet

geen mens uit speeltuin

Het zou leuk zijn als al mijn dromen mijn nachten hadden begrensd

Ik zou in de Hof van Eden zijn als elk van mijn pitten vrucht had gedragen

Mijn luiheid is een vergif, waarom achtervolgt spijt me, denk ik

'S Nachts drink ik drankjes die meer graden dan een rechte hoek zijn

Rap is mijn gijzelaar, totale man, het kan ons geen fuck schelen

Ik had de kans niet gemist dat de nep-rappers werkloos waren

Vanaf het einde van mijn mijn, de demon die mij domineert

Rijdt rond en neemt je mee in de wereld van mijn domein