Italiam, Italiam - Czesław Niemen

Pod latyńskich żagli cieniem

Myśli moja, płyń z aniołem

Płyń, jak kiedyś ja płynąłem

Za wspomnieniem — płyń wspomnieniem

Dookoła morze, morze…

Jak błękitu strop bez końca

O!

przejasne — pełne słońca

Łodzi!

wioseł!

Szczęść ci, Boże

(Szczęść ci, Boże…)

Szczęść ci, Boże!

Płyń - a nie wróćże mi z żalem

Od tych laurów — tam różowych

Gdzie Tass śpiewał Jeruzalem

I od moich dni-laurowych…

O!

po skarby cię wysłałem

Cóż!

gdy wrócisz mi z tęsknotą

Wiem to, ale proszę o to

Niech zapłaczę, że płakałem

Że płakałem

Że płakałem…

Pod latyńskich żagli cieniem

Myśli moja, płyń z aniołem

Płyń jak kiedyś - ja płynąłem:

Za wspomnieniem — płyń wspomnieniem

Za wspomnieniem — płyń wspomnieniem

Płyń wspomnieniem

Płyń wspomnieniem

Płyń wspomnieniem…

Onder de Latijnse zeilen is er een schaduw

Mijn geest, ga met de engel

Zwem zoals ik vroeger zwom

Voor een herinnering - volg een herinnering

Rond de zee, de zee...

Als een blauw plafond zonder einde

WAT BETREFT!

helder - vol zon

Lodz!

roeiriemen!

God zegene je

(God zegene je ...)

Zegen u, God!

Zwem - en kom niet met spijt bij me terug

Van die lauweren - roze daar

Waar Tass Jeruzalem zong

En sinds mijn laurier-dagen...

WAT BETREFT!

Ik heb je gestuurd voor schatten

We zullen!

wanneer je met verlangen bij me terugkomt

Ik weet het, maar ik vraag erom

Laat me huilen om te huilen

Dat ik aan het huilen was

dat ik huilde...

Onder de Latijnse zeilen is er een schaduw

Mijn geest, ga met de engel

Zwem zoals je vroeger deed - ik was aan het zwemmen:

Voor een herinnering - volg een herinnering

Voor een herinnering - volg een herinnering

Zweven door geheugen

Zweven door geheugen

Zweef door het geheugen...