J'veux des lettres - Clarika

J’veux des lettres écrites au stylo à bic

Capuchon mâché au goût de plastique

Quand l’encre bleue coule à flot

Ça fait des petits ruisseaux

Et c’est beau

J’veux des lettres sur des feuilles à carreaux

Et l’odeur de la page et une marge en haut

Comme une plage déserte

Indigo

J’veux des mots, oui plein d’mots qui s'étalent

Des déliés infinis, ds courbes qui s’emballent

Ds gros points sur les I

Des virgules magistrales

Ni contrôle

Ni «Alt» ni «Escape»

J’veux des lettres de ma copine

Je veux des lettres de mon amour

Je veux des lettres de Hô Chi Minh

Je veux des lettres tous les jours

J’veux d’la vie, j’veux d’l’amour

Je veux des mots crus

Que l’effaceur transi n’a pas vu, n’a pas tu

Toutes ces histoires coulent de la mine noire

Et menue

J’veux des lettres avec des pattes de mouche

Des petits pâtés bleus, des ratures

Qui se couchent

Qui disent parfois

Le doute

Ou les colères farouches

Ni Arobase

Ni Command

Ni F16

J’veux des lettres de mon pote Luc

Je veux des lettres de ma grand-mère

Je veux des lettres de Bar-le-Duc

Je veux des lettres du désert

Je veux la boîte béante

Les jours qui passent pas vite

Les affres de l’attente

Et le cœur qui palpite

Je veux l’bruit et l’frisson

De l’enveloppe qu’on déchire

Quand dans la cage dentelée

De son modeste empire

La Marianne timbrée

Dans sa prison soupire

J’veux des lettres

Je veux des lettres

J’veux des lettres de mon enfant

Je veux des lettres de son papa

Je veux des lettres que j’attends

Je veux des lettres que j’attends pas

Je veux des lettres qui sentent la rose

Le jasmin ou la tequila

Je veux des lettres, des lettres qui osent

Des lettres qui m’chamboulent et tout ça

Je veux des lettres

Je veux des lettres

Je veux des lettres

Ik wil brieven geschreven met een balpen

Plastic smaak gekauwde dop

Wanneer blauwe inkt vloeit

Het maakt kleine stroompjes

En het is mooi

Ik wil letters op geruite vellen

En de geur van de pagina en een marge bovenaan

Als een verlaten strand

Indigo

Ik wil woorden, ja veel woorden die zich verspreiden

Oneindige haarlijnen, snelle bochten

Grote stippen op de I's

meesterlijke komma's

Geen van beide controles

Noch "Alt" noch "Escape"

Ik wil brieven van mijn vriendin

Ik wil brieven van mijn liefde

Ik wil brieven van Ho Chi Minh

Ik wil elke dag brieven

Ik wil leven, ik wil liefde

Ik wil rauwe woorden

Dat de vervaagde gum niet zag, nietwaar?

Al deze verhalen vloeien voort uit de donkere mijn

En klein

Ik wil letters met vliegenpootjes

Kleine blauwe taarten, uitwissingen

Wie gaat naar bed?

wie zegt soms?

De twijfel

Of hevige woede-uitbarstingen

noch apenstaartje

Noch Commando

Geen van beide F16

Ik wil brieven van mijn vriend Luc

Ik wil brieven van mijn oma

Ik wil brieven van Bar-le-Duc

Ik wil brieven uit de woestijn

Ik wil de gapende doos

De dagen die niet snel voorbij gaan

De pijn van het wachten

En het kloppend hart

Ik wil het lawaai en de spanning

Van de envelop die we scheuren

Wanneer in de gekartelde kooi

Van zijn bescheiden rijk

De gestempelde Marianne

In zijn gevangenis zuchten

ik wil brieven

ik wil brieven

Ik wil brieven van mijn kind

Ik wil brieven van haar vader

Ik wil brieven waar ik op wacht

Ik wil brieven die ik niet verwacht

Ik wil brieven die naar rozen ruiken

Jasmijn of tequila

Ik wil brieven, brieven die durven

Brieven die me van streek maakten en zo

ik wil brieven

ik wil brieven

ik wil brieven