Стой и смотри - Чёрный Обелиск

Ветер дышит в лицо, разгоняя туман.

В окнах снова кино, на дорогах капкан.

Люди верят и ждут, несмотря ни на что,

Рубят правду и лгут, так порою смешно.

Нервно смотрят вдаль и хотят всё знать,

Но тебе я могу показать.

Знай, ты мне не враг!

Всё, что есть у меня, я отдам просто так.

Встань рядом со мной!

То, что вижу я, ляжет перед тобой.

Чужие сны огромной страны,

Ненависть слов, проливающих кровь.

Но всё же встань и молча смотри,

Ты узнаешь всё, что ждёт впереди.

Стой и смотри!

Стой и смотри!

Если кто-то на грудь вдруг добавил наград,

Значит где-то убит неизвестный солдат.

Если снова гремит, то возможно гроза.

И, быть может, уже совсем рядом война.

Люди смотрят вдаль и не знают, что ждать,

Но тебе я могу показать.

De wind waait in het gezicht en verdrijft de mist.

Er is weer bioscoop in de ramen, een val op de wegen.

Mensen geloven en wachten, wat er ook gebeurt,

Ze snijden de waarheid en liegen, dus soms is het grappig.

Zenuwachtig in de verte kijken en alles willen weten

Maar ik kan je laten zien.

Weet dat je niet mijn vijand bent!

Alles wat ik heb, geef ik zomaar weg.

Ga naast mij staan!

Wat ik zie zal voor je liggen.

Buitenaardse dromen van een enorm land,

Haat tegen bloedvergietende woorden.

Maar sta nog steeds op en kijk stil,

Je zult alles weten wat voor je ligt.

Sta stil en kijk!

Sta stil en kijk!

Als iemand plotseling onderscheidingen op zijn borst zette,

Dus ergens werd een onbekende soldaat gedood.

Als het weer rommelt, is er onweer mogelijk.

En misschien is de oorlog al heel dichtbij.

Mensen kijken in de verte en weten niet wat ze kunnen verwachten

Maar ik kan je laten zien.