Краденное солнце - Чёрный Обелиск

Вчера ночью украли солнце,

И все разом будто ослепли.

А сегодня украли звезды,

Чтоб мы жили словно в склепе,

Чтобы мы не видели неба

И двигались на ощупь.

Слепыми всегда и везде

Управлять гораздо проще,

Но!

Но мы не рабы

И мы рождены,

Чтоб жить под солнцем!

Мы должны уйти

Туда, где свет.

И вряд ли мы вернемся.

У нас хотели забрать нашу волю,

Чтобы нас не тревожил ветер,

И что мир гораздо больше

Не узнали наши дети.

Чтоб они не видели неба,

Познавали все на ощупь.

Тех, кто жил всегда в темноте,

Обмануть гораздо проще.

Но!

Но мы не рабы

И мы рождены,

Чтоб жить под солнцем!

Мы должны уйти

Туда, где свет.

И вряд ли мы вернемся.

Но!

Но мы не рабы!

Мы рождены,

Чтоб жить под солнцем!

Мы должны уйти

Туда, где свет.

Туда, где светит солнце.

De zon is gestolen vannacht

En ineens, alsof hij verblind is.

En vandaag hebben ze de sterren gestolen

Zodat we leven als in een crypte,

Zodat we de lucht niet zien

En bewogen door aanraking.

Altijd en overal blind

Veel gemakkelijker te beheren

Maar!

Maar we zijn geen slaven

En we zijn geboren

Om onder de zon te leven!

We moeten vertrekken

Waar het licht is.

En het is onwaarschijnlijk dat we terugkeren.

We wilden onze wil wegnemen,

Om te voorkomen dat we gestoord worden door de wind,

En dat de wereld zoveel meer is

Onze kinderen wisten het niet.

Zodat ze de lucht niet kunnen zien

Ze wisten alles op de tast.

Zij die altijd in duisternis hebben geleefd,

Het is veel gemakkelijker om vals te spelen.

Maar!

Maar we zijn geen slaven

En we zijn geboren

Om onder de zon te leven!

We moeten vertrekken

Waar het licht is.

En het is onwaarschijnlijk dat we terugkeren.

Maar!

Maar we zijn geen slaven!

We zijn geboren

Om onder de zon te leven!

We moeten vertrekken

Waar het licht is.

Waar de zon schijnt.