Седьмая песня - Чёрный Обелиск

Я просто жил и был доволен собой,

Подружек многих имена забывал…

Легко встречал я день любой,

И также просто засыпал.

И я не знал до последнего дня,

Что есть на свете такое лицо…

Я сразу понял — вот она!

Как жаль, что это был лишь сон.

Кто ты, где я могу тебя найти?

В каком краю, в какой дали?

Я за тобой всегда готов идти,

Готов всегда идти на край земли,

За край земли…

Я мало жил, но я немало успел!..

Жизнь суматошную ценя и любя…

В калейдоскопе лиц и тел

Пытался я найти тебя…

Кто ты, где я могу тебя найти?

В каком краю, в какой дали?

Я за тобой всегда готов идти,

Готов всегда идти на край земли,

За край земли…

Ik leefde gewoon en was tevreden met mezelf,

Ik ben de namen van veel vriendinnen vergeten ...

Ik ontmoette gemakkelijk elke dag,

En viel ook gewoon in slaap.

En ik wist het niet tot de laatste dag

Wat is in hemelsnaam zo'n gezicht...

Ik begreep het meteen - hier is ze!

Wat jammer dat het maar een droom was.

Wie ben je, waar kan ik je vinden?

In welke regio, op welke afstand?

Ik sta altijd klaar om je te volgen

Altijd klaar om naar de uiteinden van de aarde te gaan

Tot aan de uiteinden van de aarde...

Ik heb een beetje geleefd, maar ik heb veel gepresteerd!..

Een hectisch leven met waardering en liefde...

In een caleidoscoop van gezichten en lichamen

Ik heb geprobeerd je te vinden...

Wie ben je, waar kan ik je vinden?

In welke regio, op welke afstand?

Ik sta altijd klaar om je te volgen

Altijd klaar om naar de uiteinden van de aarde te gaan

Tot aan de uiteinden van de aarde...