Когда-нибудь - Чёрный Обелиск

Когда-нибудь я буду тих —

Как псих, довольный всем и всеми,

А жизнь моя, мой белый стих,

Вдруг станет в рифму и по теме.

Когда-нибудь я буду нем —

Как пень, я буду нем и мрачен

И жить в молчании только тем,

Что памятью, и — не иначе.

Когда-нибудь я буду глух —

Как дух, не слышащий призывов,

И мой о шторм разбитый слух

Не принесёт мне шум приливов.

Когда-нибудь я буду слеп —

Как склеп, от света ограждённый,

А Солнце, сняв помятый креп,

Про мой забудет взгляд сожжённый.

Зачем мне спорить с судьбою

Зачем мне знать наперёд

Что со мною может случиться

То, что вряд ли произойдёт

Когда-нибудь я буду слаб —

Как раб, душою злой и пыльный,

И, словно одинокий краб,

Вползу с трудом на брег пустынный.

Когда-нибудь я буду мёртв —

Как лёд, без крови и сознанья,

И ни любовь, ни сталь, ни мёд

Не воскресят моё дыханье.

Зачем мне спорить с судьбою

Зачем мне знать наперёд

Что со мною может случиться

То, что вряд ли произойдёт

Op een dag zal ik stil zijn -

Als een psycho, blij met alles en iedereen,

En mijn leven, mijn blanco vers,

Plots wordt het op rijm en on topic.

Op een dag zal ik hem zijn -

Als een stronk zal ik stom en somber zijn

En leef in stilte alleen door die

Wat is geheugen, en niet anders.

Op een dag zal ik doof zijn

Als een geest die geen oproepen hoort,

En mijn gebroken gerucht over de storm

Zal me niet het geluid van de getijden brengen.

Op een dag zal ik blind zijn

Als een crypte, afgeschermd van het licht,

En de zon, die de verfrommelde crêpe heeft verwijderd,

De verbrande blik zal de mijne vergeten.

Waarom zou ik ruzie maken met het lot?

Waarom moet ik het van tevoren weten?

Wat kan er met mij gebeuren?

Wat zal er waarschijnlijk niet gebeuren?

Op een dag zal ik zwak zijn -

Als een slaaf met een boze en stoffige ziel,

En als een eenzame krab

Met moeite kruip ik op de verlaten kust.

Op een dag zal ik dood zijn -

Als ijs, zonder bloed en bewustzijn,

En noch liefde, noch staal, noch honing

Ze zullen mijn adem niet doen herleven.

Waarom zou ik ruzie maken met het lot?

Waarom moet ik het van tevoren weten?

Wat kan er met mij gebeuren?

Wat zal er waarschijnlijk niet gebeuren?