La Cuenta - Carl Brave, Franco126, Federica Abbate

E mentre parli il vento fuma la tua sigaretta

Ormai siamo alla cuenta, alla doggy bag

E il tuo profumo che già non sa più di me

Viso plumbeo, una schicchera

Come col Subbuteo

Sono sveglio ma la testa è ancora a letto

Faccio appassire anche l’ultimo fioretto

Evito i silenzi imbarazzanti in ascensore

La vicina in doccia sento le doti canore

Una giornata timida che s'è arrossita

Io resto al letto co' 'n filmetto streaming in sub ita

I clacson cantano pare che è lo Zecchino d’Oro

Un vinello vuoto digerisce morti di Marlboro, ehi

Speranze dentro un trolley

Noi che ridevamo a crepapelle in un blue monday e mo

Cade giù il soffitto e crolla il cielo in questa stanza

Si aprono le acque mentre passa l’ambulanza

Mentre io ti strappo i tatuaggi dalle braccia

La luna è già di schiena e c'è la gente che si affaccia

Ma come mai

Te l’avevo detto mille volte facevi sì

Ma tu non mi ascolti mai

Ti cerco nell’ombra

Sotto questi lampioni rotti

Ma in questa città

Non c’incontriamo mai

Non c’incontriamo mai

Neanche di notte

Ma in questa città

Non c’incontriamo mai

Non c’incontriamo mai

Neanche di notte

Notte

7:30 io rimando un’altra sveglia

E tiro su il piumone fin sopra la testa, ah ah

Ti ho incrociato mentre stavo in dormiveglia

Ed esco col maglione messo alla rovescia, ah ah

E sono al bar e sto impegnato a fare niente (Eh)

Non ci incontriamo mai, ma io ti cerco sempre ('Ndo?)

Al terminal delle partenze (Eh)

Tra le pieghe del letto (Eh)

Tra le rughe sul viso della gente

Stiamo immobili

Col sole che ci spia dalle veneziane

Gli occhi rossi pe' i pollini

Svolazza nel vento un foglio di giornale

E ci sporcavamo i palmi con la Vinavil

E ci perdevamo dentro questi vicoli

E se mi sporgo dalle scale ho le vertigini

Come fossimo vis-à-vis

Cade giù il soffitto e crolla il cielo in questa stanza

Si aprono le acque mentre passa l’ambulanza

Mentre io ti strappo i tatuaggi dalle braccia

La luna è già di schiena e c'è la gente che si affaccia

Ma come mai

Te l’avevo detto mille volte facevi sì

Ma tu non mi ascolti mai

Ti cerco nell’ombra

Sotto questi lampioni rotti

Ma in questa città

Non c’incontriamo mai

Non c’incontriamo mai

Neanche di notte

Ma in questa città

Non c’incontriamo mai

Non c’incontriamo mai

Neanche di notte

Notte

E forse è meglio così

E forse è meglio

E forse è meglio

È meglio così

E forse è meglio

E forse è meglio

Così, così, così, così, così, così, così, così, così così, così, così

E forse è meglio così

E forse è meglio così

En terwijl je spreekt, rookt de wind je sigaret

We zijn nu bij de cuenta, bij de doggy bag

En jouw parfum dat mij nu al niet meer kent

Loodhoudend gezicht, een schicchera

Net als bij Subbuteo

Ik ben wakker maar mijn hoofd ligt nog in bed

Ik verdor ook de laatste folie

Ik vermijd ongemakkelijke stiltes in de lift

De buurvrouw onder de douche hoor ik de zangkunsten

Een verlegen dag die bloosde

Ik blijf in bed met een korte film die wordt gestreamd in sub ita

De hoorns zingen het lijkt erop dat het de Zecchino d'Oro . is

Lege wijn verteert dode Marlboros, hé

Hoop in een karretje

We lachen hardop in een blauwe maandag en mo

Het plafond valt naar beneden en de lucht stort in in deze kamer

Het water gaat open als de ambulance passeert

Terwijl ik de tatoeages van je armen scheur

De maan staat al op de achterkant en er kijken mensen uit

Maar hoe komt het?

Ik heb je duizend keer verteld dat je ja zei

Maar je luistert nooit naar mij

Ik zoek je in de schaduw

Onder deze kapotte straatlantaarns

Maar in deze stad

We ontmoeten elkaar nooit

We ontmoeten elkaar nooit

Zelfs niet 's nachts

Maar in deze stad

We ontmoeten elkaar nooit

We ontmoeten elkaar nooit

Zelfs niet 's nachts

Nacht

7.30 uur Ik stel nog een wekker uit

En ik trek het dekbed over mijn hoofd, ha ha

Ik kwam je tegen terwijl ik half sliep

En ik ga naar buiten met de trui binnenstebuiten gekeerd, ha ha

En ik ben aan de bar en ik ben bezig met niets doen (Eh)

We ontmoeten elkaar nooit, maar ik ben altijd op zoek naar jou ('Ndo?)

Bij de vertrekterminal (Eh)

Tussen de plooien van het bed (Eh)

Tussen de rimpels op de gezichten van mensen

We staan ​​stil

Met de zon die ons bespiedt vanuit de jaloezieën

Rode ogen voor stuifmeel

Een vel krant wappert in de wind

En we hebben onze handpalmen vuil gemaakt met Vinavil

En we zijn verdwaald in deze steegjes

En als ik van de trap leun, word ik duizelig

Alsof we vis-à-vis waren

Het plafond valt naar beneden en de lucht stort in in deze kamer

Het water gaat open als de ambulance passeert

Terwijl ik de tatoeages van je armen scheur

De maan staat al op de achterkant en er kijken mensen uit

Maar hoe komt het?

Ik heb je duizend keer verteld dat je ja zei

Maar je luistert nooit naar mij

Ik zoek je in de schaduw

Onder deze kapotte straatlantaarns

Maar in deze stad

We ontmoeten elkaar nooit

We ontmoeten elkaar nooit

Zelfs niet 's nachts

Maar in deze stad

We ontmoeten elkaar nooit

We ontmoeten elkaar nooit

Zelfs niet 's nachts

Nacht

En misschien is het beter zo

En misschien is het beter

En misschien is het beter

Zo is het beter

En misschien is het beter

En misschien is het beter

Zo, zo, zo, zo, zo, zo, zo, zo, zo, zo

En misschien is het beter zo

En misschien is het beter zo