Posso - Carl Brave, Max Gazzè

Il biglietto ce l’ho, pluritimbrato

Arigato, me ne so' annato (ok)

Le tue mani a cucchiara sulle mie

Tra fossette e fesserie

I tuoi piedi freddi sempre, c’est la vie

Mi rubi le coperte, che stai a di'?

Sono puttane, però tu le chiami escort

E quelle calze nere sono un po' d’arresto

E non mi regolo perché già sono al sesto

M’hanno invitato via, so' un po' troppo molesto

Ho comprato una coupé

Ma non fa per me se non ti siedi te

Ho fatto il vento dall’hotel

Che mi porta sempre fino là da te

Posso, posso, posso, posso, posso

Stringerti la mano e dirti cose che non

Posso, posso, posso, posso, posso

Dire in italiano, ma in romano sì che

Posso, posso, posso, posso, posso

Posso, posso, posso dì: «Ti fidi di me?»

E fai male, ehi, ehi

Vorrei leggerti la mano, ma mi dici: «Vacci piano»

So che dirti una bugia a volte sarebbe un po' più facile

So leggerti nel fondo di un caffè che bevi deca

Vorrei essere una sedia ed aspettare che ti sieda

Potrei dirti che ci sta un colpo di fulmine in futuro

Che saranno rose e fiori, ma era un colpo della strega

Regalarti belle storie e rose al chiaro di luna

Però è corta la fortuna e vedo una luna nera

Sul tuo palmo la tua linea dell’amore è tratteggiata

Fino al dito di Sakè con il medio, arriccio il baffo

E sputo fumo in faccia, come un narghilè

La verità fa male, ahi, ahi, ah, ahi, ah

Ahi, ahi, ah, ahi, ahi, ah, ahi, ahi, ah

Ahi, ahi, ah, ahi, ahi, ah, ahi, ahi, ah

Ahi, ahi, ah, ahi, ahi, ah, ahi, ahi, ah

Posso, posso, posso, posso, posso

Stringerti la mano e dirti cose che non

Posso, posso, posso, posso, posso

Dire in italiano, ma in romano sì che

Posso, posso, posso, posso, posso

Posso, posso, posso dì: «Ti fidi di me?»

Mi fai male, ehi, ehi

Posso, posso, posso, posso, posso

Dirti che dormiamo e ba', ma credo che non

Posso, posso, posso, posso, posso

Più fermarmi ancora e poi ti chiedo se

Posso, posso, posso, posso, posso

Posso, posso, posso rifidarmi di te?

Mi faccio male, ehi, ehi

Ik heb het kaartje, meervoudig gestempeld

Arigato, ik weet het heel goed (ok)

Jouw handen op de lepel op de mijne

Tussen kuiltjes en onzin

Je voeten altijd koud, c'est la vie

Je steelt mijn dekens, wat zeg je?

Het zijn hoeren, maar jij noemt ze escorts

En die zwarte kousen zijn een beetje een arrestatie

En ik regel niet omdat ik al op de zesde zit

Ze nodigden me uit, ik ben een beetje te irritant

Ik heb een coupé gekocht

Maar het is niets voor mij als je niet gaat zitten

Ik maakte de wind van het hotel

Dat brengt me altijd naar jou toe

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Schud je hand en vertel je dingen die je niet doet

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Zeg in het Italiaans, maar in het Romeins ja

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Ik kan, ik kan, ik kan zeggen: "Vertrouw je me?"

En je doet pijn, hé, hé

Ik zou graag je hand willen lezen, maar je zegt me: "Rustig aan"

Ik weet dat het soms wat makkelijker is om je een leugen te vertellen

Ik kan je lezen op de bodem van een koffie die je drinkt deca

Ik zou graag een stoel willen zijn en wachten tot je gaat zitten

Ik zou je kunnen vertellen dat er in de toekomst liefde op het eerste gezicht is

Dat zullen rozen en bloemen zijn, maar het was een slag van de heks

Trakteer uzelf op mooie verhalen en rozen in het maanlicht

Maar het geluk is kort en ik zie een zwarte maan

Op je handpalm is je liefdeslijn gestippeld

Tot aan Sake's vinger met mijn middelvinger, ik krul mijn snor

En ik spuug rook in mijn gezicht, als een waterpijp

De waarheid doet pijn, ouch, ouch, ah, ouch, ah

Ouch, ouch, ah, ouch, ouch, ah, ouch, ouch, ah

Ouch, ouch, ah, ouch, ouch, ah, ouch, ouch, ah

Ouch, ouch, ah, ouch, ouch, ah, ouch, ouch, ah

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Schud je hand en vertel je dingen die je niet doet

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Zeg in het Italiaans, maar in het Romeins ja

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Ik kan, ik kan, ik kan zeggen: "Vertrouw je me?"

Je hebt me pijn gedaan, hé, hé

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Zeg je dat we slapen en ba ', maar ik denk het niet

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Meer stop me weer en dan vraag ik je of

Ik kan, ik kan, ik kan, ik kan, ik kan

Kan ik, kan ik, kan ik je vertrouwen?

Ik raak gewond, hé, hé