Smoke - Brian Fallon

And I lost my mind in the middle of Toronto, I was

Spending nights at home full throttle, I was

Breakin' your heart

Breakin' my heart, revenge

And I feel just like I woke up in somebody else’s skin

Who else is gonna remind you to take a picture of them?

Well, they brought hearts and daggers, they wrote songs about you

When they tied you up in the rungs of ladders

And you never ended up coming home, you just

Became something like some smoke that I tried too hard to hold

And when I awoke

Everything had changed, you see I

Left my home, returned something different, I was

Beaten to death, bleeding to death with regret

And nobody else can see it

But there’s something underneath my skin

And I wish I could tell you

I had the worst little dream

And they brought hearts and daggers, they wrote songs about you

When they tied you up in the rungs of ladders

And you never ended up coming home, you just

Became something like some smoke that I tried too hard to hold

And the black clouds came

And darkened all our insides, there were

Newspaper clippings with horrible headlines

Of doom and despair and your name and my name said

«Who will save you from the truth of the matter

That your love, though like gold, is gone?»

Well, they brought hearts and daggers, they wrote

Songs about her, when they

Tied you up in the rungs of ladders

And you never ended up coming home, you just

Became something like a dream I saw where they brought

Hearts and daggers, they wrote

Songs about you, when they

Tied you up and you hung from ladders

And you never ended up coming home, you just

Became something like some smoke that I tried too hard to hold

En ik verloor mijn verstand in het midden van Toronto, ik was

Nachten thuis vol gas doorbrengen, ik was

Breek je hart

Breek mijn hart, wraak

En ik heb het gevoel alsof ik wakker werd in de huid van iemand anders

Wie herinnert je er nog meer aan om een ​​foto van ze te maken?

Nou, ze brachten harten en dolken mee, ze schreven liedjes over jou

Toen ze je vastbonden in de sporten van ladders

En uiteindelijk ben je nooit thuisgekomen, je bent gewoon

Werd zoiets als rook die ik te hard probeerde vast te houden

En toen ik wakker werd

Alles was veranderd, zie je ik

Ik verliet mijn huis, gaf iets anders terug, ik was...

Doodgeslagen, doodbloedend van spijt

En niemand anders kan het zien

Maar er zit iets onder mijn huid

En ik wou dat ik het je kon vertellen

Ik had de ergste kleine droom

En ze brachten harten en dolken mee, ze schreven liedjes over jou

Toen ze je vastbonden in de sporten van ladders

En uiteindelijk ben je nooit thuisgekomen, je bent gewoon

Werd zoiets als rook die ik te hard probeerde vast te houden

En de zwarte wolken kwamen

En verduisterde al onze binnenkant, er waren

Krantenknipsels met vreselijke koppen

Van onheil en wanhoop en jouw naam en mijn naam zeiden

«Wie zal je redden van de waarheid van de zaak?

Dat uw liefde, hoewel als goud, weg is?»

Nou, ze brachten harten en dolken mee, schreven ze

Liedjes over haar, wanneer ze

Heb je vastgebonden in de sporten van ladders

En uiteindelijk ben je nooit thuisgekomen, je bent gewoon

Werd zoiets als een droom die ik zag waar ze heen brachten

Harten en dolken, schreven ze

Liedjes over jou, wanneer ze

Heb je vastgebonden en aan ladders gehangen

En uiteindelijk ben je nooit thuisgekomen, je bent gewoon

Werd zoiets als rook die ik te hard probeerde vast te houden