Trg Heroja - Arsen Dedic

Pamtim taj ulaz, kuću s tri balkona

I mutno svjetlo na stubištu u dnu

U prizemlju je bila gostiona

Tu sam jednom upoznao nju

Tu sam jednom upoznao nju

Gleda me blijedo, nepoznato lice

Kroz mokro staklo, nejasno, u snu

Zvono bez glasa, krletka bez ptice

Ona više ne stanuje tu

Ona više ne stanuje tu

— Ona je često mijenjala adrese

I nema za vas poruke

— Ne, nemam ništa da joj se prenese

U vrtu zrele jabuke

Bila je jesen šezdeset i osme

I ništa poslije o njoj ja ne čuh

Trgom heroja šeću samo sjene

Ona više ne stanuje tu

Ona više ne stanuje tu

— Ona je često mijenjala adrese

I nema za vas poruke

— Ne, nemam ništa da joj se prenese

U vrtu zrele jabuke

Bila je jesen šezdeset i osme

I ništa o njoj poslije ja ne čuh

Trgom heroja šeću samo sjene

Ona više ne stanuje tu

Ona više ne stanuje tu

Ik herinner me die ingang, een huis met drie balkons

En een gedimd licht op de trap beneden

Er was een herberg op de begane grond

Ik heb haar daar een keer ontmoet

Ik heb haar daar een keer ontmoet

Een bleek, onbekend gezicht kijkt me aan

Door het natte glas, vaag, in een droom

Een bel zonder stem, een kooi zonder een vogel

Ze woont daar niet meer

Ze woont daar niet meer

- Ze veranderde vaak van adres

En er is geen bericht voor jou

- Nee, ik heb niets om aan haar door te geven

Rijpe appels in de tuin

Het was de val van de achtenzestigste

En ik heb later niets meer over haar gehoord

Alleen schaduwen lopen over het plein van helden

Ze woont daar niet meer

Ze woont daar niet meer

- Ze veranderde vaak van adres

En er is geen bericht voor jou

- Nee, ik heb niets om aan haar door te geven

Rijpe appels in de tuin

Het was de val van de achtenzestigste

En ik heb daarna niets meer over haar gehoord

Alleen schaduwen lopen over het plein van helden

Ze woont daar niet meer

Ze woont daar niet meer