Stara Cura - Arsen Dedic

Poslin podne u pet ura

I sad stoji iza škura

I u porat dugo gleda

Ona ista stara cura

Još ka dite pamtin kuću

Žuti prozor kroz koltrine

Na nju malo svitla daje

Ona sidi, rekamaje

Više se vaporu ni nadala nije

Ni da će jon more vratit kapitana

Al je svejedno ona gledala kroz grilje

Iz užance uvik u pet svakog dana

Nikad nije izlazila

A i da je pošla s nama

Za ruglo bi bila svima

Zato jer je bila sama

Poslin 's middags om vijf uur

En nu staat hij achter de luiken

En hij kijkt lang naar Porat

Datzelfde oude meisje

Ik herinner me het huis nog

Geel raam door de coltrins

Hij geeft haar een beetje licht

Ze gaat zitten, zeg ik

Ze hoopte niet eens meer op een stoomboot

Niet dat de Sea ion de kapitein terug zal brengen

Maar ze keek nog steeds door de luiken

Van uzance altijd om vijf uur elke dag

Ze ging nooit uit

En dat ze met ons meekwam

Ze zou een aanfluiting zijn voor iedereen

Omdat ze alleen was