Pored Mene - Arsen Dedic

U postelji još pored mene bdije

Pokriven mrakom kao brod u luci

Tvoj život u kom uplašeno bije

I moje srce kao sat na ruci

Sa prijestolja se na nas Sljeme ruši

I stiže sve do groblja iznad grada

A kiša kupa bol u mojoj duši

I skuplja se kraj posljednjih arkada

Ti ne znaš kamo gubeći se ide

Taj put na kome nema putokaza

I tvoje oči zamagljene vide

U kapi kiše krhotinu mraza

Još kao pseto uza me je nada

S njom i ja vičem da ćemo se sresti

No Sava gasi svjetlo moga grada

I ostavlja me samoga na cesti

Ja ništa ne znam o svome životu

Ni ko me vodi ni što da se radi

I pamtim samo neku anegdotu

O ljubavi i nevolji i nadi

Moj um od snova, slova i papira

Još čuva slogove i rime

A ti, kad čuješ zvuke glasovira

Hoćeš li znati kako mi je ime

Hij kijkt nog steeds naast me in bed

Bedekt met duisternis als een schip in de haven

Jouw leven waarin hij bang klopt

En mijn hart als een horloge op mijn hand

Van de troon valt Sljeme op ons

En het reikt helemaal tot aan de begraafplaats boven de stad

En de regen baadt de pijn in mijn ziel

En het einde van de laatste arcades nadert

Je weet niet waar je moet verdwalen

Die weg waar geen wegwijzers zijn

En je ogen wazig zien

In de regendruppels een kruimeltje vorst

Zelfs als een hond is de hoop bij mij

Ik roep met haar dat we elkaar zullen ontmoeten

Maar Sava doet het licht van mijn stad uit

En hij laat me alleen op de weg

Ik weet niets over mijn leven

Niemand leidt me of iets te doen

En ik herinner me alleen een anekdote

Over liefde en moeite en hoop

Mijn geest van dromen, brieven en papier

Hij houdt nog steeds lettergrepen en rijmpjes

En jij, als je de klanken van de piano hoort

Wil je mijn naam weten?