Otkako Te Ne Volim - Gabi Novak, Arsen Dedic

Vraća mi se okus, kao poslije bolesti,

Strah me kad se sjetim kuda me to moglo odvesti.

Osmijeh mi se vraća, nećeš me prepoznati.

Kao na slobodi, opet učim jesti, hodati.

Otkako te ne volim

Opet noću kišilo je,

Izgubljeni zvuci, boje,

Ni sa kim ih ne dijelim.

Otkako te ne volim

Netko mi iz vlaka maše,

Prazno mi je, ali lakše,

Otkako te ne želim.

Pitao sam ljude — kol’ko će to trajati,

Može li se umrijeti, hoću li se poslije kajati?

Gnjavio sam ljude, pravio sam paniku,

Prejako je svjetlo, samo da se oči naviknu.

Otkako te ne volim

Opet noću kišilo je,

Izgubljeni zvuci, boje,

Ni sa kim ih ne dijelim.

Otkako te ne volim

Netko mi iz vlaka maše,

Prazno mi je, ali lakše,

Otkako te ne želim,

Otkako te ne volim.

Mijn smaak keert terug, zoals na een ziekte,

Ik word bang als ik denk aan waar dat me zou kunnen hebben gebracht.

Mijn glimlach komt terug, je zult me ​​niet herkennen.

Alsof ik in het algemeen leer te eten, weer te lopen.

Omdat ik niet van je hou

's Nachts heeft het weer geregend,

Verloren geluiden, kleuren,

Ik deel ze met niemand.

Omdat ik niet van je hou

Iemand in de trein zwaait naar me,

Het is leeg voor mij, maar makkelijker,

Omdat ik je niet wil.

Ik vroeg mensen - hoe lang zal het duren,

Kan ik sterven, zal ik me later bekeren?

Ik viel mensen lastig, ik raakte in paniek,

Het is te fel, alleen om de ogen eraan te laten wennen.

Omdat ik niet van je hou

's Nachts heeft het weer geregend,

Verloren geluiden, kleuren,

Ik deel ze met niemand.

Omdat ik niet van je hou

Iemand in de trein zwaait naar me,

Het is leeg voor mij, maar makkelijker,

Omdat ik je niet wil,

Omdat ik niet van je hou.