Вы жертвою пали - Александр Градский

Вы жертвою пали в борьбе роковой, любви беззаветной к народу,

Вы отдали все, что могли за него.

За жизнь, его честь и свободу.

Порой изнывали вы в тюрьмах сырых.

Свой суд беспощадный отваги

Судьи — палачи уж давно изрекли.

И шли вы гремя кандалами.

Нагрелися цепи от знойных лучей и в тело впилися змеями.

И каплет на землю горячая кровь из ран растравленных цепями.

Но ты молчаливо оковы несешь, за дело любви ты страдаешь.

За то, что не мог равнодушно смотреть, как брат в нищете погибает.

А деспот пирует в роскошном дворце, тревогу вином заливая.

Но грозные буквы давно на стене чертит уж рука роковая.

Падет произвол и восстанет народ — великий, могучий, свободный.

Прощайте же братья, мы честно прошли, свой доблестный путь благородный.

Je werd een slachtoffer in de fatale strijd, onbaatzuchtige liefde voor de mensen,

Je hebt alles voor hem gegeven.

Voor het leven, zijn eer en vrijheid.

Soms kwijnde je weg in vochtige gevangenissen.

Uw hof van genadeloze moed

Rechters - beulen hebben lang gesproken.

En je liep rammelend met je boeien.

De kettingen warmden op van de zwoele stralen en slangen die in het lichaam waren gegraven.

En heet bloed druipt op de grond van door kettingen vergiftigde wonden.

Maar je draagt ​​stilletjes de boeien, je lijdt voor de zaak van de liefde.

Om niet met onverschilligheid toe te kunnen kijken hoe een broer in armoede sterft.

En de despoot viert feest in een luxueus paleis, waarbij het alarm wordt overspoeld met wijn.

Maar al lang worden er door een noodlottige hand vreselijke letters op de muur getekend.

Willekeur zal vallen en de mensen zullen opstaan ​​- groot, machtig, vrij.

Vaarwel, broeders, we zijn eerlijk gepasseerd, ons dappere pad is nobel.