Жил был я - Александр Градский

Жил — был я:

Стоит ли об этом?

Шторм бил в мол.

Молод был и мил.

В порт плыл флот.

С выигрышным билетом

Жил был я:

Помнится, что жил.

Зной, дождь, гром,

Мокрые бульвары.

Ночь, свет глаз,

Локон у плеча.

Шли всю ночь,

Листья обрывали

Мы: ты, я,

Нежно лепеча.

Знал соль слез,

Нежилые стены.

Ночь без сна, —

Сердце без тепла.

Гас, как газ,

Город опустелый.

Взгляд без глаз —

Окна без стекла:

Где ж тот снег?

Как скользили лыжи:

Где ж тот пляж

С золотым песком?

Где тот лес,

С шепотом: «Поближе:»

Где тот дождь, —

Вместе, босиком:

Встань, сбрось сон,

Не смотри, не надо.

Сон не жизнь,

Снилось — и забыл.

Сон как мох

В древних колоннадах.

Жил, был я:

Вспомнилось, что жил.

Ik leefde - ik was:

Is het het waard?

De storm raakte de pier.

Hij was jong en aardig.

De vloot voer naar de haven.

Met een winnend ticket

Ik leefde:

Ik herinner me dat ik leefde.

Hitte, regen, onweer,

Natte boulevards.

Nacht, ooglicht,

Krul bij de schouder.

De hele nacht gelopen

De bladeren zijn eraf gescheurd

Wij zijn jij, ik

Zachtjes brabbelen.

Ik kende het zout van tranen,

Onbewoonde muren.

Nacht zonder slaap -

Hart zonder warmte.

Gas zoals gas

De stad is verlaten.

Een blik zonder ogen

Ramen zonder glas:

Waar is die sneeuw?

Hoe gleden de ski's?

Waar is dat strand

Met goudkleurig zand?

Waar is dat bos?

Met een fluistering: "Dichter:"

Waar is die regen?

Samen op blote voeten:

Sta op, gooi de droom weg

Niet kijken, niet doen.

Slaap is geen leven

Ik droomde en vergat.

Slaap als mos

In oude zuilengalerijen.

Ik leefde, ik was

Ik herinner me dat ik leefde.