Баллада о лицах «страдальцев» - Александр Градский

Колоски наших юных годов отшумели

Выше липы и ели над прахом отцов

Мы не спим на земле, завернувшись в шинели

Мы в шелку и в «Шанели"в ряду подлецов,

А из этого ряда куда нам податься?

Коль молчал — все одно не отмоешь клейма

Стоит только лишь раз на посулы поддаться —

Не успеешь продаться — сгниешь задарма

Как ни стараться, как ни мучиться

Лица страдальца не получится

Сколь ни рисуй себя с великими

Не станешь лучше рисовать

Кого в Христы, кого в почет ввести

Кого в листы, кого в отчетности

Кого за томные страдания

Кого потом, кого заранее

Ну, а если найдется бродяга провидец

Все декреты правительств ему нипочем

Он святыни хранил, точно сказочный витязь,

Но на муки уже обречен палачем

И на волю ему никогда не добраться

Побираться лишь, братцы, с грехом пополам

Поделом ему было с богами тягаться

Поделом.

Посмотри на лицо.

Ну, а вам…

Как ни стараться, как ни мучиться

Лица страдальца не получится

Сколь ни рисуй себя с великими

Не станешь лучше рисовать

Кого в кресты, кого в покойники

Кого в кусты, кого в полковники

Кто шел не в ногу — ног не унести

Ума немного, так за глупости

Кого в Христы, кого в почет ввести

Кого в листы, кого в отчетности

Кого за томные страдания

Кого потом, кого заранее

Ваши рожи и хари не скрыть за вуалями

Не напялишь на морду изящный сюртук

Кто из вас эпохальнее, кто гениальнее

Распознаешь не сразу, оценишь не вдруг,

Но на лицах великих морщины другие

И в других-то местах и в других сторонах

Они бросили камень.

Мы видим — круги их

Разошлись по воде — жить во все времена

Как ни стараться, как ни мучиться

Лица страдальца не получится

Сколь ни рисуй себя с великими

Не станешь лучше рисовать

Сколь ни строчи статьи да оды им

Ну, разве выползешь в «народные»

Сколь ни служи крамол искателем

Тебе писателем не стать

И к вашим памятникам, знаю я

Не зарастет тропа народная

Она на то лишь будет годная,

Чтоб на могилы наплевать

Ведь их в кресты, ведь их в покойники

Ведь их в кусты, а вас в полковники

Кто шел не в ногу — ног не унести

Ума немного, так за глупости

Кого в Христы, кого в почет ввести

Кого в листы, кого в отчетности

Кого за томные страдания

Кого потом, кого заранее.

Aartjes van onze jonge jaren zijn uitgestorven

Boven de linden en sparren boven de as van de vaders

We slapen niet op de grond gewikkeld in overjassen

We zijn in zijde en in "Chanel" tussen de schurken,

En vanaf deze rij, waar moeten we heen?

Kohl zweeg - toch kun je het stigma niet afwassen

Het is maar één keer de moeite waard om aan de beloften toe te geven -

Als je geen tijd hebt om jezelf te verkopen, rot je voor niets weg

Hoe hard je ook probeert, hoeveel je ook lijdt

Het gezicht van de lijder zal falen

Het maakt niet uit hoe je jezelf tekent met de geweldige

Je wordt niet beter in tekenen

Wie aan Christus, wie te eren?

Wie in de bladen, wie in de rapportage

Wie voor loom lijden?

Wie later, wie vooraf

Wel, wat als er een zwervende ziener is?

Alle regeringsdecreten zijn onbelangrijk voor hem

Hij bewaarde de heiligdommen, als een sprookjesridder,

Maar de beul is al gedoemd te kwellen

En hij zal nooit vrij komen

Vecht alleen, broeders, met de zonde doormidden

Dien hem recht om te concurreren met de goden

Serveert goed.

Kijk naar het gezicht.

Wel, hoe zit het met jou...

Hoe hard je ook probeert, hoeveel je ook lijdt

Het gezicht van de lijder zal falen

Het maakt niet uit hoe je jezelf tekent met de geweldige

Je wordt niet beter in tekenen

Wie aan de kruisen, wie aan de doden?

Iemand in de bosjes, iemand in de kolonels

Wie uit de pas liep - draag de benen niet weg

Let een beetje op, dus voor domheid

Wie aan Christus, wie te eren?

Wie in de bladen, wie in de rapportage

Wie voor loom lijden?

Wie later, wie vooraf

Je gezichten en hari kunnen niet achter sluiers worden verborgen

Trek geen elegante geklede jas aan over je snuit

Wie van jullie is meer baanbrekend, wie is briljanter?

Je herkent het niet meteen, je waardeert het niet ineens,

Maar er zijn andere rimpels op de gezichten van de groten

En op andere plaatsen en in andere richtingen

Ze gooiden een steen.

We zien - hun cirkels

Verspreid op het water - om altijd te leven

Hoe hard je ook probeert, hoeveel je ook lijdt

Het gezicht van de lijder zal falen

Het maakt niet uit hoe je jezelf tekent met de geweldige

Je wordt niet beter in tekenen

Het maakt niet uit hoeveel regels artikelen en odes eraan

Nou, wil je uitkruipen in het "volk"

Het maakt niet uit hoe opruiing als zoeker dient

Je kunt geen schrijver worden

En naar je monumenten, ik weet het

Het pad van het volk zal niet groeien

Alleen daarvoor is ze geschikt,

Om op de graven te spugen

Ze zijn tenslotte in kruisen, omdat ze in de doden zijn

Ze zijn tenslotte in de struiken, en jij bent in kolonels

Wie uit de pas liep - draag de benen niet weg

Let een beetje op, dus voor domheid

Wie aan Christus, wie te eren?

Wie in de bladen, wie in de rapportage

Wie voor loom lijden?

Wie later, wie vooraf.