Piropo - Adriana Varela

Lo más blanco que hay

Es la primera vez que vi nieve;

Lo más negro que hay

Es un carro fúnebre cuando llueve

Si quisiera decir

Lo más bello que evoco

Usaría tu nombre, si no te ofende

Por el piropo

Negra y blanca mi guitarra

Blanca y negra la ciudad

De los negros el candombe

De los blancos viene el vals

La noche es de tu cintura

La luz de tu corazón

Sin perder las esperanzas

Te dedico esta canción

Lo más lejos que hay, es el fondo del mar

Lo más cerca que hay, es la panaderia

Y en el medio aqui estoy

Recordando

Cercana esta tu mirada

Lejano tu corazón

Sin perder las esperanzas

Te dedico esta canción

het witste wat er is

Het is de eerste keer dat ik sneeuw zie;

het zwartste wat er is

Het is een lijkwagen als het regent

als ik wilde zeggen

Het mooiste wat ik oproep

Ik zou je naam gebruiken, als het je niet beledigt

Voor het compliment

Zwart en wit mijn gitaar

zwart en wit de stad

Van de zwarten de candombe

Van de blanken komt de wals

De nacht komt uit je middel

Het licht van je hart

zonder de hoop te verliezen

Ik draag dit lied aan jou op

Het verste wat er is, is de bodem van de zee

Het dichtstbijzijnde wat er is, is de bakkerij

En in het midden hier ben ik

herinneren

Dichtbij is je blik

weg je hart

zonder de hoop te verliezen

Ik draag dit lied aan jou op