La Hermana de la Coneja - Adriana Varela

En un depósito sucio, bastión de la Ciudad Vieja

La hermana de la coneja, perdió la virginidad

Testigo en la oscuridad, un colchón apolillado

Que quedó como estampado, con indeleble memoria

Y es origen de esta historia, que no sé bien si es verdad

Fue como siempre sucede, se colaron con el Tito

Aquel morocho flaquito, que la conquistó con mimos

Y desafiando al destino, se dejó de franeleos

Se alborotó el avispero, dieciséis años es mucho

Cuando te da como un chucho, y la vida pide cuero

Después cuento conocido, que «que le vamos a hacer»

Que no lo podes tener, que ya conseguí la guita

Un llanto, cuatro caricias, que todo va a salir bien

El fondo de un almacén, el adiós al flaco Tito

Y el comienzo de un periplo, más hamacado que un tren

Hoy es señora de tal, y en el este veranea

No imagina el que la vea, que era de playa Pascual

Su camelo viene mal, vate, chicos y colegio

Te la trabaja de regio, y anda en checo bien debute

Con goma en lugar de yute, y sin preguntar los precios

Ahora sí que se divierte, en pavada de colchón

Pelo corto a la Garzón, y lentes con cadenita

Recurre al sicoanalista, a la hermana ni la nombra

Pero la marca una sombra, que nunca pudo esquivar

Como la vino a quedar, allá por la Ciudad Vieja…

La hermana de la coneja

In een vies pakhuis, bastion van de oude stad

De zus van het konijn verloor haar maagdelijkheid

Getuige in het donker, een door motten aangevreten matras

Dat bleef als gestempeld, met een onuitwisbare herinnering

En het is de oorsprong van dit verhaal, waarvan ik niet weet of het waar is

Het was zoals het altijd gaat, ze sloop bij Tito

Die magere donkerharige man, die haar veroverde met verwennerij

En het lot tartend bleven er washandjes over

Het wespennest werd wakker geschud, zestien jaar is veel

Wanneer het je raakt als een hond, en het leven vraagt ​​om leer

Dan vertel ik een bekend verhaal, dat "wat gaan we doen"

Dat je het niet kunt hebben, dat ik het touw al heb

Een kreet, vier strelingen, dat alles goed komt

De bodem van een magazijn, vaarwel aan magere Tito

En het begin van een reis, rotsachtiger dan een trein

Tegenwoordig is ze zo'n dame en brengt ze de zomer door in het oosten

Wie haar ziet, kan zich niet voorstellen dat ze van het strand van Pascual kwam

Je camelo is slecht, ga weg, jongens en school

Hij werkt koninklijk voor je, en hij is in het Tsjechisch goed debuut

Met rubber in plaats van jute, en zonder vraagprijzen

Nu heeft hij echt plezier, op een matras

Kort haar naar de Garzón, en een bril met een ketting

Wend u tot de psychoanalyticus, tot de zuster of noem haar

Maar ze wordt gemarkeerd door een schaduw, die ze nooit zou kunnen vermijden

Zoals het kwam, terug in de oude stad...

De zus van het konijn