Ivette - Adriana Varela

En la puerta de un boliche

Un bacán encurdelado

Recordando su pasado

Que la china lo dejó

Entre los humos de caña

Retornan a su memoria

Esas páginas de historia

Que su corazón grabó

Bulín que ya no te veo

Catre que ya no apolillo

Mina que de puro esquillo

Con otro bacán se fue;

Prenda que fuiste el encanto

De toda la muchachada

Y que por una pavada

Te acoplaste a un no sé qué…

¡Qué te ha de dar ese otro

Que tu viejo no te ha dado!

¿No te acordás que he robado

Pa que no falte el bullón?

¿No te acordás cuando en cana

Te mandaba en cuadernitos

Aquellos lindos versitos

Nacidos del corazón?

¿No te acordás que conmigo

Usaste el primer sombrero

Y aquel cinturón de cuero

Que a otra mina le saqué?

¿No te traje pa tu santo

Un par de zarzos de bute

Que una noche a un farabute

Del cotorro le pianté

Y con ellos unas botas

Con las cañas de gamuza

Y una pollera papusa

Hecha de seda crepé?

¿No te acordás que traía

Aquella crema lechuga

Que hasta la última verruga

De la cara te sacó?

Y aquellos polvos rosados

Que aumentaban tus colores…

Recordando sus amores

El pobre bacán lloró…

Aan de deur van een bowlingbaan

Een gekrulde bacán

zijn verleden herinnerend

dat het porselein hem verliet

Tussen de rietrook

Ze keren terug naar je geheugen

die pagina's van de geschiedenis

dat zijn hart optekende

Bulín ik zie je niet meer

Kinderbed dat niet langer apolillo

Mine die van pure esquillo

Met nog een bacán vertrok hij;

Kledingstuk dat jij de charme was

Van alle meisjes

En dat voor een onzin

Jij in combinatie met een ik weet niet wat...

Wat heeft die ander jou te bieden?

Dat heeft je vader je niet gegeven!

Weet je niet meer dat ik heb gestolen?

Zodat het edelmetaal niet ontbreekt?

Weet je niet meer wanneer in Cana

Ik heb je in kleine notitieboekjes gestuurd

die schattige verzen

Uit het hart geboren?

Herinner je je dat niet met mij

Je droeg de eerste hoed

En die leren riem

Die ik uit een andere mijn heb gehaald?

Heb ik je niet voor je heilige gebracht?

Een paar bute-lellen

Die ene nacht naar een farabute

Ik pianté hem van de papegaai

En met hen een paar laarzen

Met de gemzenstokken

En een papusa rok

Gemaakt van crêpe zijde?

Weet je niet meer wat hij meebracht?

die roomsla

Dat zelfs de laatste wrat

Hij haalde je uit het gezicht?

En die roze poeders

Dat je kleuren toenamen...

Je liefdes herinneren

De arme bacán huilde...