Fruta Amarga - Adriana Varela

¡Corazón!

En aquella noche larga

Maduró la fruta amarga

De esta enorme soledad

¡Corazón!

¿En las nubes de qué cielo

La tristeza de tu vuelo

Sin consuelo vagará?

Bien lo sé…

¡Aquel frío alucinante

De un instante, me cegó!

Fue en un viento de locura

Sin ternura, sin perdón

Fue en el grito enronquecido

De un amor enloquecido

De dolor

Eras la luz de sol

Y la canción feliz

Y la llovizna gris

En mi ventana

Eras remanso fiel

Y duende soñador

Y jazminero en flor

Y eras mañana

Suave murmullo…

Viento de loma…

Cálido arrullo de la paloma

Ya no serás jamás aroma de rosal

Frescor de manantial en mi destino

Sólo serás la voz que me haga recordar

Que en un instante atroz te hice llorar

¡Ya no estás!

Y el recuerdo es un espejo

Que refleja desde lejos

Tu tristeza y mi maldad

¡Ya no estas!

Y tu ausencia que se alarga

Tiene gusto a fruta amarga

A castigo y soledad

¡Corazón!

Una nube puso un velo

Sobre el cielo de los dos

Y una nube solamente

De repente me perdió

¡Una nube sin sentido

Sin clemencia, sin olvido

Sin perdón!

Hart!

In die lange nacht

gerijpt bitter fruit

Van deze enorme eenzaamheid

Hart!

In de wolken van welke lucht

Het verdriet van je vlucht

Zal hij zonder troost dwalen?

Nou ik weet...

Die geweldige kou

In een oogwenk verblindde het me!

Het was in een wind van waanzin

Zonder tederheid, zonder vergeving

Het was in de schorre kreet

Van een gekke liefde

van pijn

jij was het zonlicht

en het vrolijke lied

En de grijze motregen

in mijn raam

Je was een trouwe opstuwing

en dromerige elf

En jasmijn in bloei

en jij was morgen

Zacht gemompel…

Heuvelwind…

Warm slaapliedje van de duif

Je zult nooit een rozenstruikaroma zijn

Lentefrisheid in mijn lot

Je zult alleen de stem zijn die me eraan herinnert

Dat ik je op een afschuwelijk moment aan het huilen maakte

Je bent niet meer!

En de herinnering is een spiegel

reflecterend van ver

Jouw verdriet en mijn kwaad

Je bent niet meer!

En je afwezigheid die langer wordt

Smaakt naar zuur fruit

Op straf en eenzaamheid

Hart!

Een wolk legt een sluier

Over de lucht van de twee

En alleen een wolk

verloor me plotseling

een betekenisloze wolk

Zonder genade, zonder te vergeten

Geen vergeving!