Poesía dedicada a los oprimidos - Frank T

Noto el impacto en el sitio exacto

Lo hizo alguien apto, la tensión yo capto

Mueren del infarto, de ver hacer el acto

Del cual aquí me parto, al ver tenso tacto

Caen gotas de sudor, por culpa del temor

Hacia un crítico y único cínico intenso asesino

Cegado por el vino

Que a este sitio vino para encontrar su destino

Dar malas sensaciones y así provocar tensiones

Cortar tus buenas emociones y también acciones

Entra como el pan en un estómago hambriento

Confunde la verdad con la mentira y lo que es cierto

Te gusta y no te gusta y en el fondo te disgusta

Si picas el anzuelo ya verás como te asusta

Te prevengo pero yo no te detengo

La libertad la tienes al igual que yo la tengo

Ahora estás ido, y yo sé quién ha sido

El que te ha confundido contigo ha podido

No es tu debilidad sino que has sido poco fuerte

Prefieres no luchar y experimentar tu lenta muerte

Duro como el hielo, blando como el agua derretida

Que enseguida quita la vida rápidamente como el sida

La suerte que enfrente no tienes o no aparece

Y crece cuando menos te lo esperas o decrece

Mira por detrás, seguramente allí verás

Al oscuro de la noche o a la misma oscuridad

Con más claridad que la misma claridad

Y con posibilidad de negativa continuidad

El futuro no lo ves y si lo ves es borroso

Te engaña el que te diga que el tuyo es hermoso

Lo tienes muy chungo, pequeño vagabundo

Ya que tu única misión es sufrir en el mundo

Mi letra es un himno y mi LP es un himnario

Practico el Hip Hop como un revolucionario

Creo en la ley, pero en la que sea justa

Por eso la que existe la odio no me gusta

Una casa inmunda donde sólo anidan ratas

Donde el agua ahora se bebe en unas sucias viejas latas

Donde el dibujo de la marca de aquella sucia lata apenas ya se ve

Como árboles y niños bien nutridos

Ahora están podridos

Ni siquiera destruidos porque aún siguen vivos

Ellos no lo saben aquí dentro ya no caben

Que los responsables por esto un buen día lo paguen

(paguen, paguen, paguen, paguen)

A veces en la calle divisaba un gato muerto

Aplastado medio muerto y casi descompuesto

Algo normal es ver esto en la habitación

Como comúnmente las marujas la televisión

Llora un señor con un agujero en el estómago

No curan ya los médicos y no veo a ningún mago

Esto es el principio de un final poco feliz

Aquí huele tan mal que nadie quiere ni vivir

Un niño de 3 años va por ahí descalzo

Corre demasiado ni siquiera yo le alcanzo

Es como si todos ahora fueran animales

Con los pies endurecidos que ni sienten los cristales

Suenan todo el tiempo y son rompidas por las balas

Que son manipuladas, disparadas por las malas

Ideas de un egoísta analfabeto con carrera de derecho

Y un cerebro estrecho

Ahora el cerebro se endurece al igual que el corazón

No existen las ideas y es confusa la emoción

Nadie es capaz de comprender el sentido de la acción

Los músicos se mueren y se muere la canción

El ruido sin tono ensordece los oídos

Los políticos tienen los discos bien escondidos

No quieren que la gente oiga rimas de esperanza

Si esto un día ocurriese cambiaría la balanza

Tendrían confianza, serían más fuertes

Potentes y más inteligentes, con sabia en la mente

Así sería la gente

La espada que utilizo es de 7 filos

No intentes cogerla pesa más de 1000 kilos

Yo puedo cogerla ya tengo un brazo fuerte

Estaba destinado a ella no fue por la suerte

A todo ser humano que ha sufrido hay que decirle

A como sin temor al enemigo desvivirle

Ya que sentado no haces nada, solamente mal pensar

Y sin acción inmediata nada se va a solucionar

Aquí la oscuridad es como el sol cuando es de día

Si quieres claridad te detendrá la policía

Tener luz en la mente es ir en contra del sistema

Ya que el calor de tus ideas es más fuerte que su esquema

Ik voel de impact op de exacte plek

Gemaakt door iemand die fit is, de spanning vang ik op

Ze sterven aan een hartaanval, aan het zien van de handeling

Van waaruit ik hier vertrek, gespannen aanraking ziend

zweetdruppels vallen, vanwege angst

Op weg naar een kritische en uniek cynische intense moordenaar

verblind door wijn

Dat hij naar deze plek kwam om zijn lot te vinden

Slechte gevoelens geven en zo spanningen veroorzaken

Snijd uw goede emoties en ook acties af

Kom binnen als brood in een hongerige maag

Verwart de waarheid met de leugen en wat waar is

Je vindt het leuk en je vindt het niet leuk en diep van binnen heb je er een hekel aan

Als je het aas pakt, zul je zien hoe bang het je maakt

Ik waarschuw je, maar ik houd je niet tegen

Jij hebt vrijheid net als ik

Nu ben je weg en ik weet wie het was

Degene die jou met jou heeft verward is in staat geweest

Het is niet je zwakte, maar dat je een beetje sterk bent geweest

Je vecht liever niet en ervaart je langzame dood

Hard als ijs, zacht als smeltwater

Dat neemt het leven meteen snel weg zoals aids

Het geluk dat je tegenkomt heb je niet of verschijnt niet

En het groeit wanneer je het het minst verwacht of het neemt af

Kijk achterom, daar zul je zeker zien

In het donker van de nacht of in dezelfde duisternis

Met meer duidelijkheid dan dezelfde duidelijkheid

En met de mogelijkheid van negatieve continuïteit

Je ziet de toekomst niet en als je die wel ziet, is het wazig

Je wordt bedrogen door degene die je vertelt dat de jouwe mooi is

Je hebt het heel slecht, jij kleine zwerver

Omdat je enige missie is om te lijden in de wereld

Mijn teksten zijn een volkslied en mijn LP is een hymneboek

Ik beoefen hiphop als een revolutionair

Ik geloof in de wet, maar in de wet die rechtvaardig is

Daarom haat ik degene die bestaat, ik vind het niet leuk

Een smerig huis waar alleen ratten nestelen

Waar het water nu uit vieze oude blikken wordt gedronken

Waar de tekening van het merkteken van dat vuile blik nauwelijks te zien is

Zoals bomen en goed gevoede kinderen

nu zijn ze rot

Zelfs niet vernietigd omdat ze nog leven

Ze weten het niet, ze passen hier niet meer

Mogen degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn, er op een dag voor boeten

(betalen, betalen, betalen, betalen)

Soms zag ik op straat een dode kat

Verpletterd halfdood en bijna ontbonden

Iets normaals is om dit in de kamer te zien

Zoals vaak marujas de televisie

Huilt een man met een gat in zijn maag

Doktoren genezen niet meer en ik zie geen tovenaar

Dit is het begin van een ongelukkig einde

Hier stinkt het zo erg dat niemand wil leven

Een 3-jarige jongen loopt blootsvoets rond

Hij rent te veel, ik kan hem niet eens inhalen

Het is alsof iedereen nu dieren is

Met geharde voeten die de kristallen niet eens voelen

Ze rinkelen de hele tijd en worden gebroken door kogels

Die gemanipuleerd zijn, op de harde manier geschoten

Ideeën van een ongeletterde egoïst met een diploma rechten

En een smal brein

Nu verharden de hersenen net als het hart

De ideeën bestaan ​​niet en de emotie is verward

Niemand is in staat om de betekenis van de actie te begrijpen

De muzikanten sterven en het lied sterft

Toonloos geluid maakt de oren doof

Politici hebben goed verstopte schijven

Ze willen niet dat mensen rijmpjes van hoop horen

Als dit op een dag zou gebeuren, zou het de schaal veranderen

Ze zouden zelfverzekerd zijn, ze zouden sterker zijn

Krachtig en slimmer, met wijsheid in het achterhoofd

dat zouden de mensen zijn

Het zwaard dat ik gebruik is 7-kantig

Probeer hem niet te vangen, hij weegt meer dan 1000 kilo

Ik kan hem vangen. Ik heb al een sterke arm

Het was voor haar bedoeld, het was geen geluk

Tot ieder mens die heeft geleden, moeten we zeggen

Hoe zonder angst voor de vijand om hem te vernietigen

Sinds je zit doe je niets, alleen maar slecht denken

En zonder onmiddellijke actie wordt er niets opgelost

Hier is de duisternis als de zon als het dag is

Als je duidelijkheid wilt, houdt de politie je aan

Licht in de geest hebben is tegen het systeem ingaan

Omdat de hitte van uw ideeën sterker is dan het schema