Полшага до песни - Олег Медведев

Когда вдоль дорог зачахнут ржавые фонари,

Когда сиреневым станет снег,

Hи о былом, ни о том, что будет, не говори —

Скажи, о чем ты плачешь во сне.

Ползет сквозь пальцы медузья плоть некрепкого сна,

Кружит безглазое воронье.

Открой свои окна на стук, и, если это весна,

Скажи, чего ты ждешь от нее.

И снова на небе, дымном и опаленном

Странные знаки пишет наша весна —

Ты должен быть сразу птицей и Шампольоном,

Чтобы читать их, эти странные письмена.

Сломался посох, истлело рубище — ну и что ж —

Твой звездный голод неутолим,

Ты вновь в пилигримах, ты выбрал дорогу и ты идешь

В небесный свой Иерусалим.

Ты вновь в пилигримах, ты выбрал дорогу и ты идешь

В случайный свой Иерусалим.

Ты идешь на огонь, но плохи шутки с этой свечой —

В пожар бессилен антипирен.

Ты сделал ступенью к небу обугленное плечо,

Скажи, чего ты хочешь взамен.

Ведь это не небо, это только бумага,

По синему полю розовые шрифты.

По жизни полшага, и по смерти полшага,

И полшага до песни — посередине ты…

Als roestige lantaarns langs de wegen verwelken,

Als de sneeuw paars wordt

Praat niet over het verleden, of over wat zal zijn...

Vertel me waar je om huilt in je slaap.

Kruipt door de vingers van een kwal, het vlees van een zwakke slaap,

Een oogloze kraai cirkelt rond.

Open je ramen om te kloppen, en als het lente is,

Vertel me wat je van haar verwacht.

En weer in de lucht, rokerig en verschroeid

Vreemde tekens zijn geschreven door onze lente -

Je moet zowel een vogel als Champollion zijn,

Om ze te lezen, deze vreemde brieven.

Het personeel brak, de vodden verrotten - dus wat -

Je sterrenhonger is onverzadigbaar,

Je bent weer in de pelgrims, je hebt de weg gekozen en je gaat

Naar je hemelse Jeruzalem.

Je bent weer in de pelgrims, je hebt de weg gekozen en je gaat

Naar je willekeurige Jeruzalem.

Je gaat naar het vuur, maar slechte grappen met deze kaars -

Brandvertrager staat machteloos bij brand.

Je deed een verkoolde schouder een stap naar de hemel,

Zeg wat je ervoor terug wilt.

Dit is tenslotte niet de lucht, het is gewoon papier,

Roze lettertypen over het blauwe veld.

Een halve stap in het leven, en een halve stap in de dood,

En een halve stap naar het lied - je bent in het midden ...