В среду днем - Александр Градский

В среду днем она ушла, вымыв посуду и пол.

Он остался сидеть у окна, локти уставив в стол.

Он ненавидел стены и шкаф, стол у окна и стул,

Сор на газете, и рваный рукав, и ветер, что в окна дул.

И ветер, что в окна дул.

Ветер дул, задувая газ, мешая вариться кофе.

На сковородке вчерашних зраз гнили и лук и картофель.

А через час он взлетел из окна, не мучаясь и не боясь.

Мы отыскали кусок полотна, прикрыть его кровь и грязь.

Прикрыть его кровь и грязь.

Проигрыш,

Но он не был не кровь и не грязь, и не утратил суть.

Не надеясь и не боясь выбрал он этот путь.

И он, как мог, взлетел и уснул, ветер сдул на пол сор.

И чуть качнулись и стол и стул, будто ему в укор.

Будто ему в укор.

Будто ему в укор.

Op woensdagmiddag vertrok ze na het wassen van de afwas en de vloer.

Hij bleef bij het raam zitten, met zijn ellebogen op tafel.

Hij haatte de muren en de kast, de tafel bij het raam en de stoel,

Vuilnis op de krant, en een gescheurde mouw, en de wind die door de ramen blies.

En de wind die door de ramen blies.

De wind waaide, blies gas, waardoor het moeilijk was om koffie te zetten.

Op de pan van de zrazy van gisteren waren zowel uien als aardappelen verrot.

En een uur later vertrok hij uit het raam, zonder lijden en zonder angst.

We hebben een stuk linnen gevonden om zijn bloed en vuil te bedekken.

Bedek zijn bloed en vuil.

verliezen

Maar hij was geen bloed of vuil, en hij verloor zijn essentie niet.

Zonder hoop en zonder angst koos hij deze weg.

En hij, zo goed als hij kon, vertrok en viel in slaap, de wind blies het afval op de vloer.

En zowel de tafel als de stoel zwaaiden een beetje, alsof ze hem iets wilden verwijten.

Alsof het hem werd verweten.

Alsof het hem werd verweten.