Не помня зла - Александр Градский

Слезы в глазах, и на сердце горе,

Постылое горе, унылые слезы.

Живой человек, ничего он не просит,

Печален в тюрьме и печален на воле.

Погода печальна и ночь беспросветна,

Слепого не выгонишь в темень такую,

А сильный в тюрьме, а слабый у власти,

Жалок король, королева на троне.

Улыбки и вздохи гниют, оскорбленья

В устах у немых, в глазах у трусливых.

Не трогайте здесь ничего, обожжетесь,

Держите-ка лучьше руки в карманах.

Смутная тень, все несчастья на свете,

А над ними любовь моя, псом бесприютным.

Tranen in de ogen en verdriet in het hart,

Hatelijk verdriet, droevige tranen.

Een levend persoon, hij vraagt ​​nergens om,

Triest in de gevangenis en verdrietig buiten.

Het weer is triest en de nacht is hopeloos,

Je kunt blinden niet in zo'n duisternis drijven,

En de sterke zit in de gevangenis, en de zwakke is aan de macht,

Zielige koning, koningin op de troon.

Lacht en zucht rot, beledigingen

In de monden van de stommen, in de ogen van de lafaards.

Raak hier niets aan, je verbrandt je

Je kunt beter je handen in je zakken houden.

Een vage schaduw, alle tegenslagen in de wereld,

En boven hen, mijn liefste, als een dakloze hond.