Зло - Александр Градский

Дверь была, как тупая пила,

Было всесилие стен,

Была беспредметная скука

И самодовольство паркета,

Льнущего к граням счастливым,

Для нас проигравших,

Игральных костей.

Были разбитые окна,

В кровь раздиравшие тело ветра,

Было пиршество красок,

Проходила граница болот,

Шло каждодневное время

В брошенной комнате, комнате посрамленной,

Пустой …

De deur was als een botte zaag

Er was de almacht van de muren,

Er was zinloze verveling

En de zelfgenoegzaamheid van het parket,

Vastklampen aan de gelukkige randen,

Voor ons verliezers

Dobbelstenen spelen.

Er waren gebroken ramen

De wind verscheurt het lichaam tot bloed,

Er was een feest van kleuren

De grens van de moerassen gepasseerd,

Elke dag ging de tijd voorbij

In een verlaten kamer, een beschaamde kamer,

Leeg …