Ты и я - Александр Градский

Ты — желтые листы.

Ты из чужой мечты,

Ты, как мираж ручья в пустыне.

Я, я твои цветы,

Что уронила ты.

И нет меня.

Ты и я, странные слова.

Кружится голова, лишь я тебя увижу.

Я без тебя — желтая трава.

Не уходи, мой друг.

Ты слышишь меня.

Но, на свете нет чудес,

Не растет синий лес в пустыне знойной.

Да, меня не любишь ты,

Не зацветут цветы в полях зимою.

Проигрыш

Да!

На свете нет чудес,

Не растет синий лес в пустыне знойной.

Да!

Меня не любишь ты,

Не зацветут цветы в полях зимою.

Ты — желтые листы.

Ты из чужой мечты,

Ты, как мираж ручья в пустыне.

Я, я твои цветы,

Что уронила ты.

Jullie zijn gele lakens.

Je komt uit de droom van iemand anders

Je bent als een luchtspiegeling van een beek in de woestijn.

Ik, ik ben je bloemen

Wat heb je laten vallen.

En er is geen ik.

Jij en ik, vreemde woorden.

Mijn hoofd tolt, alleen ik zal je zien.

Ik ben geel gras zonder jou.

Ga niet, mijn vriend.

Kan je me horen.

Maar er zijn geen wonderen in de wereld,

Het blauwe bos groeit niet in de zwoele woestijn.

Ja, je houdt niet van me

In de winter bloeien er geen bloemen op de velden.

verliezen

Ja!

Er zijn geen wonderen in de wereld

Het blauwe bos groeit niet in de zwoele woestijn.

Ja!

Je houdt niet van me

In de winter bloeien er geen bloemen op de velden.

Jullie zijn gele lakens.

Je komt uit de droom van iemand anders

Je bent als een luchtspiegeling van een beek in de woestijn.

Ik, ik ben je bloemen

Wat heb je laten vallen.