Экспедиция - Александр Градский

Наша экспедиция создана недавно,

И недаром создана — платим все года.

И куда мы держим путь, это ведь не главное,

Главное — держать его, а не знать куда.

Топями, болотами много мы протопали,

Кровию ли, потом ли полита трава.

Мы роптали шепотом: «Пропади ты пропадом!»

Но агитпропу хлопали, стиснув удила.

Путь наш, сколь ты не ищи, не найти на карте и Нас ничто не сможет сбить с этого пути.

И начальник объяснил нашей светлой партии:

«Главное — искать пути, а вовсе не найти!»

Кабы знали-ведали, что случится далее,

Маху бы не дали бы, выбрав тот маршрут.

Мы еще не в Венгрии, даже не в Италии

(Телогрейки в талии потому что жмут).

Что работа — чушь да бред, все отчеты-данные,

Взяться честно за нее каждый призывал.

Взялись было — а рук-то нет, чай, не чемоданы.

И куда ее нести?

И когда привал?

И когда забрезжит свет?

Станем жить без денег ли?

Очереди кончатся?

(А за чем стоять?!)

Сгинут ложь, донос, навет, подлецы, бездельники?

Очень, братцы, хочется это увидать!

Но сотни миль вокруг пока только наша публика.

Может мы одни идем в направленьи том?

Слышны крики дурака, слышны речи умника:

«Вот, говорит, еще один подъем!" — но снова бурелом.

Никому не жалко нас и нам себя не жалко,

Мы ведь — фактор, матерьял, а не человек.

Как ворона — алконост, сирин — точно галка,

Потерял не потерял — не воротишь ввек.

Были мы правей богов, виноватей чайников,

Но ждать доброго царя более нельзя.

Сотворят себе врагов, сотворят начальников…

Это, честно говоря, глупая стезя.

Наша экспедиция прет не за туманам.

Жалобы, петиции, кто их разберет!

И про экс-потенциал с будущим обманом

Врет нам экс-провинциал… ну, а кто не врет?

Вру и я, ребята, вам, в сущности не ведая

Как нам быть, чего нам ждать, кто всему виной,

И когда у нас привал, и когда победа, и Кого нам побеждать… и какой ценой.

Onze expeditie is onlangs opgericht,

En het is niet voor niets gemaakt - we betalen alle jaren.

En waar we naartoe gaan is niet het belangrijkste,

Het belangrijkste is om het te bewaren, niet om te weten waar.

Moerassen, moerassen, we hebben veel vertrapt,

Of het nu bloed of zweet was, het gras kreeg water.

We mompelden fluisterend: "Verdomme, afgrond!"

Maar ze applaudisseerden voor de agitprop, terwijl ze het bit vasthielden.

Ons pad, hoe je ook zoekt, kan niet op de kaart worden gevonden en niets kan ons van dit pad afbrengen.

En de chef legde aan onze slimme partij uit:

"Het belangrijkste is om naar manieren te zoeken, maar ze helemaal niet te vinden!"

Als ze het wisten, wisten ze wat er zou gebeuren,

Ze zouden het niet missen als ze die route zouden kiezen.

We zijn nog niet in Hongarije, zelfs niet in Italië

(Gewatteerde jassen in de taille omdat ze te strak zitten).

Dat werk is onzin en onzin, alle rapporten zijn data,

Iedereen drong erop aan om het eerlijk te nemen.

Ze namen het - maar er waren geen handen, thee, geen koffers.

En waar te nemen?

En wanneer is de pauze?

En wanneer zal het licht aanbreken?

Leven we zonder geld?

Zijn de lijnen voorbij?

(En waar moet je voor staan?!)

Leugens, beschuldigingen, laster, schurken, instappers zullen omkomen?

Heel, broeders, ik wil het zien!

Maar honderden kilometers rond tot nu toe alleen ons publiek.

Misschien zijn wij de enigen die in die richting gaan?

De kreten van de dwaas worden gehoord, de toespraken van de slimme man worden gehoord:

"Hier, zegt hij, is weer een stijging!" - maar weer met een windscherm.

Niemand heeft medelijden met ons en wij hebben geen medelijden met onszelf,

We zijn immers een factor, een materiaal, en geen persoon.

Als een kraai - Alkonost, Sirin - als een kauw,

Verloren, niet verloren - je zult niet voor altijd terugkeren.

We hadden meer gelijk dan de goden, schuldiger dan theepotten,

Maar wachten op een goede koning is niet meer mogelijk.

Ze zullen vijanden voor zichzelf creëren, ze zullen leiders creëren ...

Dit is eerlijk gezegd een dom pad.

Onze expeditie haast zich niet voorbij de mist.

Klachten, petities, wie lost ze op!

En over ex-potentieel met toekomstig bedrog

Een ex-provinciaal liegt tegen ons... nou, wie niet?

Ik lieg ook tegen jullie, in wezen onbewust

Hoe moeten we zijn, wat moeten we verwachten, wie is de schuldige,

En wanneer komen we tot stilstand, en wanneer is de overwinning, en wie moeten we verslaan... en tegen welke prijs.