Песня о телевидении - Александр Градский

Я прошу у Вас внимания, нешуточная мания,

Ура — телевещанию!

Да здравствует прогресс!

Желанья инфильтруются и мненья формируются,

И всякому явлению оно прибавит вес.

Здесь известно все заранее — не нужны ум и знания,

Без лишнего старания рождается звезда.

Немного обаяния, запудрены барании мозги у тети Мани:

Ставки, гонки, поезда.

Не коснется, пусть насует, пусть толстухи вальс танцуют,

И не кстати, и не вместе, и не в лад, и не впопад.

Пусть, как карты, нас тасуют, кто не с нами — пусть пасует,

Ведь экран подчас рисует жизнь прекрасней во сто крат.

Эгэй, ручку поверните, настал свиданья час,

Мы будем телевидеть, а просто видеть не для нас.

А вот студия другая, передача дорогая,

По количеству в ней выплаканных слез.

Слезы меряют на литры.

Обязательно пролиты

Они будут.

Да, мой друг, что за вопрос.

Ведь за этим, сна не зная, редактура наблюдает,

Репетируют, когда, зачем и кто.

Кто заплачет, кто завоет, повстречает, успокоет,

Кто споет, не дай бог, ежели не то.

Продлеваются контракты, улучшаются контакты,

Без антракта и без устали за трактом тракт.

Два часа рыдает зритель, программу поглядите

И от всей души получите инфаркт.

Эгэй, дежурно улыбнитесь, поправьте парики,

Мы будем телевидеть.

Ну, а кто не телевидит — дураки.

Вот дама в платье — «москошвеи», правый бок чуть-чуть левее,

Левый бок чуть-чуть правее, дама песенки поет.

А программу переключим, очевидному научат,

Как оно невероятно, просто за душу берет.

Для того, чтоб телевидеть, можно даже еле видеть,

Можно даже еле слышать, полу-думать, полу-спать.

Мир животных, мелодрамма, шайба, кинопанорама —

И свои зады от кресел мы не в силах оторвать.

Радость, боль, любви капризы — все заменит телевизор,

В стороне друзья и книги, и прогулки под луной.

Кто — куда, а я — к дивану, к недалекому экрану,

Кто далеко — тем не по пути со мной!

Ik vraag je om aandacht, serieuze manie,

Hoera voor televisie!

Lang leve de vooruitgang!

Verlangens infiltreren en meningen vormen

En het zal gewicht toevoegen aan elk fenomeen.

Hier is alles van tevoren bekend - geest en kennis zijn niet nodig,

Zonder al te veel moeite wordt een ster geboren.

Een beetje charme, de schapenhersenen van tante Mani zijn gepoederd:

Stakes, races, treinen.

Raak hem niet aan, laat hem vloeken, laat de dikke vrouwen de wals dansen,

En trouwens niet, en niet samen, en niet in harmonie, en niet op de goede plek.

Laat ze ons schudden als kaarten, laat degenen die niet bij ons zijn passeren,

Het scherm tekent het leven immers soms honderd keer mooier.

Hé, draai aan de knop, het is tijd voor afscheid

We zullen tv kijken, maar niet voor ons om te zien.

Maar de studio is anders, het programma is duur,

Door het aantal tranen dat in haar werd vergoten.

Tranen worden gemeten in liters.

Zorg ervoor dat u morst

Ze zullen.

Ja, mijn vriend, wat een vraag.

Immers, zonder slaap te kennen, kijken de redacteuren,

Ze repeteren wanneer, waarom en door wie.

Wie zal huilen, wie zal huilen, ontmoeten, geruststellen,

Wie zingt, God verhoede, zo niet.

Contracten worden verlengd, contacten worden verbeterd,

Zonder pauze en zonder moe te worden achter het traktaat.

De kijker huilt twee uur lang, kijk naar het programma

En je krijgt een hartaanval met heel je hart.

Hé, lach op dienst, repareer je pruiken,

We zullen televisie zijn.

Nou, degenen die geen televisie kijken zijn dwazen.

Hier is een dame in een jurk - "Muscovy", de rechterkant is een beetje naar links,

De linkerkant is iets naar rechts, de dame zingt liedjes.

En we zullen het programma veranderen, ze zullen het voor de hand liggende leren,

Hoe ongelooflijk het is, het raakt gewoon de ziel.

Om tv te kijken, kun je zelfs nauwelijks zien,

Je kunt zelfs nauwelijks horen, half denken, half slapen.

Dierenwereld, melodrama, puck, filmpanorama —

En we kunnen onze peuken niet van onze stoelen scheuren.

Vreugde, pijn, grillen van liefde - alles zal worden vervangen door een tv,

Weg vrienden en boeken, en wandelingen onder de maan.

Wie - waar, en ik - naar de bank, naar het nabije scherm,

Degenen die ver weg zijn, zijn niet met mij op weg!