Песня о «сумасшедших» - Александр Градский

Роль сумасшедшего очень удобна,

Ты не в себе, но себе на уме.

Ты из засады за всем наблюдаешь подробно,

Делаешь ход, и уверен, что ты на коне.

Но, на подобном пути надо не задержаться

И воспитать сумасшедших, таких же, как ты.

И научить идиотами их притворяться,

В жизни своей воплотишь ты любые мечты.

Вот победил ты злодея и сам стал злодеем,

Вот обманул хитреца, ну и стал хитрецом.

Именем правды и истины мерзость затеяв,

Ты остаешься с невинным, блаженным лицом.

Только дурак может вверх устремляться,

И лишь безумному — вера подстать.

Может быть, братцы, нам всем постараться не доверяться

Шутам и паяцам, а переделав наш мир, всем безумными стать.

De rol van een gek is erg handig,

Je bent niet in jezelf, maar in je hoofd.

Je bekijkt alles tot in detail vanuit een hinderlaag,

Je beweegt en ik weet zeker dat je op een paard zit.

Maar op een soortgelijk pad moet men niet blijven hangen

En voed gekke mensen zoals jij op.

En leer ze om te doen alsof ze idioten zijn,

In je leven zul je alle dromen realiseren.

Dus je versloeg de schurk en werd zelf een schurk,

Hier bedroog hij de sluwe, nou ja, hij werd een sluwe.

Na een gruwel begonnen te zijn in de naam van waarheid en waarheid,

Je blijft met een onschuldig, gelukzalig gezicht.

Alleen een dwaas kan naar boven gaan

En alleen de krankzinnigen kunnen het geloof evenaren.

Misschien, broeders, proberen we allemaal niet te vertrouwen

Narren en clowns, en nadat ze onze wereld opnieuw hebben gemaakt, worden helemaal krankzinnig.