время - макулатура

Молодость уже скрывается за углом, а ты не запомнил

Как она выглядела, что надето, какой нужен автобус

Две минуты пройдет и ее как будто не было

Ты отходишь от окна, зеваешь, завтра не надо в школу

В школу не надо давно, да и в университет тоже

Где-то в другом городе его корпус поливает дождем

Кто-то на крыльце пьет дешевое пиво поёживаясь

Выкурит две сигареты, передумает идти на пары

Настоящая жизнь отсрочена, безделье кто-то оплачивает

Из реестра уже списанных дней, так люди взрослеют

Каждый готовится послужить человечеству

В планах истории не бывает брешей и для бездельника

Найдется роль и для подвига будет место, думает так

Предвкушая просмотр роликов студии burning angel

По дороге домой, где предметы и вещи знают что делать

Всё на своих местах, всё как у друзей детства

Намазывает бутерброд сыром, тихо кряхтит радио

Можно застрять как в гипнозе и не выбраться из этого дня

Жизнь понюхает как собака, спутавшая еду с камнем

И завернет за угол, забыв где была, больно не будет

Заметно не будет тоже, продолжение дней, потом диплом

Одна партия людей другую заменяет

Ты стоишь у окна, пытаешься поймать взглядом ее подол,

Но даже не помнишь, была ли твоя молодость в платье

Я ее никогда не знал, меня попросили стать свидетелем

Ее смерти, расписаться на бланке чтобы закрыть дело

Я очень жалею, что не был знаком с этой девушкой

Думал у меня жизнь впереди и еще есть время

Мне уступают место в автобусе, помогают на лестнице

Кажется еще что-то можно сделать и не все потеряно

Под козырьком подъезда, как Ницше под кроной дерева

Я познаю свое маленькое вечное возвращение

Скучаю по липким образам, запутавшимся в простынях

Трогаю верхние зубы, но на них больше нет брекетов

По ожиданию дня рождения или просто выходного дня

По утерянному тексту для самого первого трека

Откидываю одеяло, увидеть комнату в семь квадратов

Здесь ставил первые эксперименты с трубой от пылесоса

Так вырос, что ноги надо высовывать в окно, утеплённое ватой

Навстречу ледяному будущему и нерешаемым вопросам

Нет это уже кто-то другой, он не верит в воспоминания

О стоматологии по бартеру и родительских мутных проблемах

Мне снится школьная столовая, пожалуйста, хлеба и чая

Проснусь в Индокитае, закажу еду по спутнику вегана

Кто я, на меня смотрят как на белого дурачка

С рюкзаком бесполезных вещей, карабкающегося по трапу

Обновлял единственные джинсы шариковой ручкой когда-то

Теперь точно такой же делю в тетрадке на части зарплату

Куда надевать эти вещи?

Мне больше никуда не надо

Ни в школу, ни в институт, мне не надо ничего прятать

Никому вовсе нет дела до моего тайника за шкафом

До ожидающих моего взросления глянцевых красоток измятых

Я давно вырос, но забыл о них, поменялись планы

Пока жил будущим жизнь стороной обошла меня

Хочется нырнуть под ноги пенсионерам в Сбербанке

И в 92-м вынырнуть в бассейне пионер-лагеря

Хватаю вставными зубами уходящее время

Когда я был юн как ранние песни Яна Маккея

Мир был свободен и слова еще имели значения

Нужно только выбрать дорожку и нажать плей

Магнитофон свалится в ванну на верном моменте

Туда где с дрелью в руках плакал под скримо и эмо

Потерял возможность вернуться как Ходасевич,

Но по инерции все же надеюсь на возвращение

De jeugd zit al om de hoek verstopt, maar je weet het niet meer

Hoe ze eruitzag, wat ze droeg, wat voor bus ze nodig had

Er gaan twee minuten voorbij en het is alsof ze er niet was

Je gaat weg van het raam, geeuw, je hoeft morgen niet naar school

Je hoeft niet lang naar school, en naar de universiteit ook

Ergens in een andere stad giet de regen op zijn lichaam

Iemand op de veranda drinkt bibberend goedkoop bier

Hij rookt twee sigaretten, bedenkt zich om op stoom te gaan

Het echte leven wordt uitgesteld, iemand betaalt voor nietsdoen

Uit het register van reeds afgeschreven dagen, zo groeien mensen op

Iedereen bereidt zich voor om de mensheid te dienen

Er zijn geen hiaten in de plannen van de geschiedenis, zelfs niet voor een leegloper

Er komt een rol en er komt een plek voor een prestatie, denkt hij

Ik kijk uit naar de clips van de studio van de brandende engel

Op weg naar huis, waar voorwerpen en dingen weten wat ze moeten doen

Alles staat op zijn plaats, alles is als jeugdvrienden

Hij smeert kaas op een boterham, de radio kreunt zachtjes

Je kunt vast komen te zitten zoals in hypnose en niet meer uit deze dag komen

Het leven snuffelt als een hond die voedsel verwart met een steen

En het zal de hoek omslaan, vergeten waar het was, het kan geen kwaad

Het zal ook niet opvallen, het vervolg van de dagen, dan het diploma

De ene groep mensen vervangt de andere

Je staat voor het raam en probeert haar zoom met je ogen te vangen,

Maar je weet niet eens meer of je jeugd in een jurk zat

Ik heb haar nooit gekend, ik werd gevraagd om getuige te zijn

Haar dood, onderteken het formulier om de zaak te sluiten

Het spijt me heel erg dat ik dit meisje niet heb gekend

Ik dacht dat ik mijn leven voor de boeg had en dat er nog tijd was

Ze geven me een zitplaats in de bus, helpen me op de trap

Het lijkt erop dat er iets anders kan worden gedaan en niet alles verloren is

Onder het bladerdak van de ingang, zoals Nietzsche onder de kruin van een boom

Ik ken mijn kleine eeuwige terugkeer

Ik mis de plakkerige beelden die in de lakens verstrikt zijn geraakt

Ik raak mijn boventanden aan, maar die hebben geen beugel meer

In afwachting van een verjaardag of gewoon een vrije dag

Volgens de verloren tekst voor het allereerste nummer

Ik gooi de deken terug, zie een kamer van zeven vierkanten

Hier zette hij de eerste experimenten op met een pijp uit een stofzuiger

Het is zo gegroeid dat je je benen uit het raam moet steken, geïsoleerd met katoen

Op weg naar een ijzige toekomst en onoplosbare vragen

Nee, dit is iemand anders, hij gelooft niet in herinneringen

Over ruiltandheelkunde en ouderlijke troebele problemen

Ik droom van een schoolkantine, alstublieft, brood en thee

Word wakker in Indochina, bestel eten bij een veganistische metgezel

Wie ben ik, ze kijken me aan als een blanke dwaas

Met een rugzak vol nutteloze dingen de ladder op klimmen

De enige jeans met een balpen een keer geüpdatet

Nu verdeel ik exact hetzelfde salaris in delen in een schriftje

Waar draag je deze dingen?

Ik hoef nergens anders

Noch school noch universiteit, ik hoef niets te verbergen

Niemand geeft iets om mijn schuilplaats achter de kast

Aan de verfrommelde glanzende schoonheden die wachten tot ik volwassen ben

Ik ben lang geleden opgegroeid, maar ik vergat ze, mijn plannen veranderden

Terwijl ik in de toekomst leefde, ging het leven aan mij voorbij

Ik wil onder de voeten van gepensioneerden duiken in Sberbank

En in 92 duik je op in de poel van het pionierskamp

Ik grijp de voorbijgaande tijd met valse tanden

Toen ik jong was, zoals de vroege liedjes van Ian McKay

De wereld was vrij en woorden deden er nog steeds toe

U hoeft alleen maar een nummer te selecteren en op play te drukken

De bandrecorder valt op het juiste moment in het bad

Waar ik, met een boor in de hand, huilde tegen screamo en emo

Verloor de kans om terug te keren als Khodasevich,

Maar door traagheid hoop ik nog steeds op een terugkeer