милиционер будущего - макулатура

Я боюсь свободы, я не хочу ее.

Пусть лучше у меня будут умеренные доходы.

Мне нужна система, чтобы кто-то мудрый.

Подсказывал мне, куда совать бюллетени.

Чтобы подсказывал, как переходить дорогу.

Не поскальзываясь, уберег от оказий.

А я свободы не хочу, как Константин Меладзе.

У меня перед глазами пейзаж, как она.

Приведет к анархии, мне этот пейзаж не нравится.

У меня каменеет задница, преступность.

В городах России вырастет, как в провинциях Франции.

Я перестал подходить к окнам, за занавесками прячусь.

Страх свободы заставил меня не пойти на работу.

Звонки начальника в игнор, прячусь на proza.ru и «в контакте».

Но через трое суток сетевого онанизма.

Голова закружилась, голод погнал в супермаркет.

Озияраясь, дошел до спагетти, покупки.

Поднимают настроение, думаю, накупить себе хлама, истратить деньги.

Остановился в отделе, где продается то.

Что американцы называют словом babushka.

И чувствовал, как шопинг лечит ипохондрию.

Но вдруг кто-то крепко взял меня под руку.

Милиция, но нет, это был не простой милиционер.

А милиционер будущего, он сказал, улыбнувшись на американский манер.

Эй ты, трутень, запомни, Путин крутень

На указательном пальце земной шар крутит

У меня никогда не вставал вопрос

За кого голосовать — ЕДИНОРОС

Ik ben bang voor vrijheid, ik wil het niet.

Laat me een matig inkomen hebben.

Ik heb een systeem nodig om iemand wijs te maken.

Hij vertelde me waar ik de stembiljetten moest ophangen.

Om je te vertellen hoe je de weg moet oversteken.

Zonder uit te glijden, heb ik je gered van ongelukken.

Maar ik wil geen vrijheid, zoals Konstantin Meladze.

Ik heb een landschap voor mijn ogen, net als zij.

Zal leiden tot anarchie, ik hou niet van dit landschap.

Mijn kont verandert in steen, misdaad.

Het zal groeien in de steden van Rusland, net als in de provincies van Frankrijk.

Ik ging niet meer naar de ramen, ik verstopte me achter de gordijnen.

De angst voor vrijheid zorgde ervoor dat ik niet ging werken.

Ik negeer de telefoontjes van mijn baas, ik verstop me op proza.ru en "in contact".

Maar na drie dagen online masturbatie.

Mijn hoofd tolde, honger dreef me naar de supermarkt.

Starend bereikte hij spaghetti, winkelend.

Ze vrolijken je op, denk ik, kopen jezelf rotzooi, geven geld uit.

Ik stopte op de afdeling waar iets wordt verkocht.

Wat Amerikanen het woord baboesjka noemen.

En ik voelde hoe winkelen hypochondrie geneest.

Maar plotseling greep iemand mijn arm stevig vast.

De politie, maar nee, het was geen simpele politieagent.

En de politieagent van de toekomst, zei hij met een Amerikaanse glimlach.

Hey jij drone, onthoud, Poetin is cool

De wereldbol draait op de wijsvinger

Ik heb nooit een vraag gehad

Op wie moet je stemmen - UNINOROS