Газданов - макулатура

прыгая через турникеты чувствую как старею

мне всё сложнее прожить на сто рублей неделю

время уходит всё быстрее нужна история

красивая женщина и что-то вроде героя

другие категории я не читаю журналы

не хожу в кинотеатры прячу руки в ресторане

твоё имя как поезд в другую реальность

ничего что я нищий и ты давно вегетарианка?

стоп меня наебали репродуктор вещает

наваждение развеется пока я еду за вещами

наука и жизнь доказали это точно

дают сто из ста что ты скоро соскочишь

в одиночестве я ровно держался на стиле

на одно сообщение истрачу все силы

ты взяла меня за руку и стало яснее

на контрасте виднее кто родился плебеем

превращаю жизнь в мечту о тебе как газданов

прижаться и ждать когда настанет пизда нам

если в твоих глазах появилось сомнение

это значит заканчивается моё время

последний поцелуй пропишу в тэгах «я хуй»

объявлю эти песни зашкваренными усну

запретил себе ложь, но оставил самообман

ты во мне не уверена нам подают сок в стаканах

в окно ресторана беспардонно вторгается жизнь

продолжают функционировать машины

чем пахнет воздух?

если дальше нет любви

человечество должно погибнуть должно погибнуть

мы все плавно умрем в своих в делах рутинных

пауки запутаются в собственной паутине

на мертвых улицах зазвучат мои унылые гимны

человечество должно погибнуть если я один

зачем-то подворачиваю брюки следуя глупой моде,

но дольше секунды не могу стоять напротив зеркала

мечтаю быть человеком-слоном с пакетом на голове

доставить тебе вместо еды на дом свое сердце

я уверен что я жив остального я не знаю

иммануил кант советует в таких случаях жрать говно

зачем выхожу из дома зачем трачу и покупаю

ужаснее всего в это время видеть собственное лицо

если бы за мной ходил по пятам человек с камерой

я бы как-то привык к самому себе и может быть даже

жил бы на всю катушку как герой ебучего сериала

типа молокососы или барвиха или что-нибудь более гадкое

был бы посмелее нападал бы на всех как хармони

корайн режиссер фильма мистер одиночество торчал

бы на какой-нибудь охуительной наркоте без палева

занимался самоотсосом пропишите меня в шкафу

страдания не существует потому что страдают все

под хохот на концерте михаила задорнова

я подношу в пакете пятерочки свое унылое сердце

тебе тут не максим горький оно сделано из поралона

не знаю что хуже быть со мной или сходить в клуб

может быть ты там какого-нибудь художника отыщешь

я дешево вломлюсь к нему в дом буду пьяный убью

вас двоих одним выстрелом и жизнь типа обретет смысл

вместо любви решаю куда пойти и что купить

закрыться в шкафу попробовать отказаться от жизни

что по телевизору?

если опять сериал барвиха

человечество должно погибнуть должно погибнуть

мы все плавно умрем своих в делах рутинных

пауки запутаются в собственной паутине

на мертвых улицах зазвучат унылые гимны

человечество должно погибнуть и я вместе с ним

springen over de tourniquets voelt alsof ik oud word

het wordt steeds moeilijker voor mij om van honderd roebel per week te leven

de tijd raakt sneller op heb een verhaal nodig

mooie vrouw en zoiets als een held

andere categorieën Ik lees geen tijdschriften

Ik ga niet naar de bioscoop, ik verstop mijn handen in een restaurant

je naam is als een trein naar een andere realiteit

niets dat ik een bedelaar ben en jij al een lange tijd vegetariër bent?

stop met me te neuken, de luidspreker zendt uit

de obsessie zal verdwijnen terwijl ik voor dingen ga

wetenschap en leven hebben dit zeker bewezen

geef honderd van de honderd dat je er snel vanaf springt

alleen, ik heb mijn stijl behouden

Ik zal al mijn energie aan één bericht besteden

je pakte mijn hand en het werd duidelijker

in tegenstelling, het is duidelijker wie als plebejer is geboren

Ik verander het leven in een droom over jou als Gazdans

ga lekker liggen en wacht tot het poesje naar ons toe komt

als er twijfel in je ogen is

het betekent dat mijn tijd bijna op is

Ik zal de laatste kus schrijven in de tags "I fuck"

Ik zal deze liedjes in slaap verpletterd verklaren

verbood zichzelf te liegen, maar liet zelfbedrog achter

je bent niet zeker over mij we krijgen sap in glazen

het leven dringt brutaal het raam van het restaurant binnen

machines blijven functioneren

hoe ruikt de lucht?

als er geen liefde meer is

de mensheid moet vergaan, moet vergaan

we zullen allemaal soepel sterven in onze routinezaken

spinnen raken verstrikt in hun eigen web

in de dode straten zullen mijn sombere hymnen klinken

de mensheid moet vergaan als ik alleen ben

om de een of andere reden rol ik mijn broek op een stomme manier op,

maar ik kan niet langer dan een seconde voor de spiegel staan

Ik droom ervan een olifantenman te zijn met een tas op zijn hoofd

om je hart in plaats van eten bij je thuis te bezorgen

Ik weet zeker dat ik leef, ik ken de rest niet

Immanuel Kant adviseert in zulke gevallen stront te eten

waarom ga ik het huis uit, waarom geef ik uit en koop ik?

het ergste op dit moment is om je eigen gezicht te zien

als een persoon met een camera mij volgde

Ik zou op de een of andere manier aan mezelf wennen en misschien zelfs

Ik zou met volle teugen leven als de held van een fucking serie

zoals milksops of barvikha of iets smerigers

zou brutaler zijn zou iedereen aanvallen zoals harmoni

corine filmregisseur mr eenzaamheid viel op

zou een of andere verdomde drug gebruiken zonder bleek

was zelfzuigend, schrijf me in de kast

lijden bestaat niet omdat iedereen lijdt

lachen om het concert van Michail Zadornov

Ik breng mijn droevige hart in een zak van vijf

je bent niet hier stelregel bitter het is gemaakt van poralon

Ik weet niet wat erger is om bij mij te zijn of naar een club te gaan

misschien vind je daar een artiest

Ik zal goedkoop inbreken in zijn huis, ik zal dronken zijn, ik zal moorden

jullie twee met één schot en het leven zoals zal logisch zijn

in plaats van liefde, beslis ik waar ik heen ga en wat ik koop

dicht in de kast probeer het leven op te geven

wat is er op de tv?

als weer de serie barvikha

de mensheid moet vergaan, moet vergaan

we zullen allemaal vanzelf sterven in routinezaken

spinnen raken verstrikt in hun eigen web

in de dode straten zullen droevige hymnen klinken

de mensheid moet ten onder gaan en ik mee