Карнавал - Кукрыниксы

Ты когда-нибудь услышишь странный голос за спиной — удаляющийся крик.

И уйдешь за ним как призрак окруженный тишиной, свой искать счастливый миг.

Ты когда-нибудь узнаешь, что сжимается в груди, где удавка пишет след,

Как обычно попадаются не те в конце пути, как блестит стальной браслет.

Ты когда-нибудь увидишь за потертой маской лик, сорванной с лица земли.

И уже не сможешь слышать удаляющийся крик, избежать своей петли.

Hoor je ooit een vreemde stem achter je - een terugwijkende schreeuw.

En je zult hem achterna gaan als een geest omringd door stilte, de jouwe om een ​​gelukkig moment te zoeken.

Zul je ooit weten wat er in de kist krimpt, waar de strop een spoor schrijft,

Zoals gewoonlijk komen aan het einde van het pad de verkeerde tegen, zoals een stalen armband straalt.

Op een dag zul je achter een sjofel masker een gezicht zien dat van de aardbodem is gescheurd.

En je zult de terugwijkende schreeuw niet meer kunnen horen, ontwijk je strop.