Авиатор - Олег Митяев, Константин Тарасов

Вот и снова грибная пора —

Редкий штиль в суете городской.

Можно снова летать до утра

Над притихшею летней Москвой.

Не понятен, и прост мой порок:

Постою у окна, помолюсь.

Допивая сиреневый смог,

Город включит созвездия люстр.

И оттолкнувшись от оконного креста,

Как тень листа, я стану легок.

И словно съежится, уменьшится, растерянно отстав,

Квадрат двора со стаей высохших пеленок.

А потом я продолжу полет,

Над рекой, над Таганкой-вдовой.

Как большое трюмо, небоскреб

Отражать будет свет золотой.

Я круги буду в небе писать,

И на стеклах плясать как на льду.

Я тебя буду всюду искать,

И, наверно, опять не найду.

Я никогда тебя не видел, никогда…

И лишь тогда, когда найдешься,

На желтой улице пустой тебя узнаю без труда,

И ты, меня увидев в небе, улыбнешься.

И вот так, бесконечно давно,

Я кружусь и кружусь над Москвой.

Я как будто снимаю кино,

Про случайную встречу с тобой.

И возвратившись, долго я еще не сплю.

Пою и пью, а лето тает.

Пускай стучатся в мой ангар,

Я никому не отворю —

В нетрезвом виде авиатор не летает

Hier is het weer paddenstoelentijd -

Een zeldzame rust in de drukte van de stad.

Je kan weer vliegen tot de ochtend

Over verstild zomer Moskou.

Het is niet duidelijk, en mijn ondeugd is eenvoudig:

Ik zal bij het raam staan ​​en bidden.

Lila smog drinken

De stad zal sterrenbeelden van kroonluchters aanzetten.

En het raamkruis afduwen,

Als de schaduw van een blad, zal ik licht worden.

En alsof krimpen, krimpen, perplex achterblijven,

Het plein van de tuin met een kudde gedroogde luiers.

En dan blijf ik vliegen

Over de rivier, over de Taganka-weduwe.

Als een grote kaptafel, wolkenkrabber

Het zal gouden licht weerkaatsen.

Ik zal cirkels in de lucht schrijven,

En dans op glas als op ijs.

Ik zal je overal zoeken

En ik zal het waarschijnlijk niet meer vinden.

Ik heb je nooit gezien, nooit...

En alleen als je vindt

In een lege gele straat herken ik je zonder moeite,

En als je me in de lucht ziet, zul je glimlachen.

En zomaar, oneindig lang geleden,

Ik cirkel en cirkel over Moskou.

Het is alsof ik een film maak

Over een toevallige ontmoeting met jou.

En toen ik terugkwam, heb ik lang niet geslapen.

Ik zing en drink, en de zomer smelt.

Laat ze kloppen op mijn hangar

Ik zal voor niemand opendoen -

Dronken vlieger vliegt niet