Давай с тобой поговорим - Олег Митяев, Константин Тарасов

Давай с тобой поговорим, прости, не знаю как зовут.

Но открывается другим, все то, что близким брегут.

Ты скажешь: «Все наоборот, согласно логики вещей»,

Но это — редкий поворот, а, может, нет его вообще.

Ты помнишь, верили всерьез во все, что ветер принесет.

Сейчас же хочется до слез, а вот не верится, и все.

И пусть в нас будничная хмарь не утомит желанья жить.

Но праздниками календарь уже не трогает души.

По новому, по новому торопит кто-то жить.

Но всеж дай бог по старому нам чем-то дорожить.

Бегут колеса по степи, отстукивая степ.

Гляди в окошко, не гляди, а все едино — степь.

Гляди в окошко не гляди…

Ты только мне не говори про невезенье всякий вздор.

И степь напрасно не брани за бесконечность и простор.

Давай с тобой поговорим, быть может все еще придет.

Ведь кто-то же сейчас не спит, ведь кто-то это поезд ждет.

Сквозь вечер выкрашенный в темносинюю пастель

Несет плацкартную постель вагон, как колыбель.

Сиреневый струится дым с плывущих мимо крыш.

Давай с тобой поговорим, да ты приятель спишь…

Laten we met je praten, het spijt me, ik weet je naam niet.

Maar het stelt zich open voor anderen, alles wat door dierbaren wordt verzorgd.

Je zult zeggen: "Het is andersom, volgens de logica der dingen,"

Maar dit is een zeldzame wending, of misschien helemaal niet.

Weet je nog, je geloofde serieus in alles wat de wind zou brengen.

Nu wil ik huilen, maar ik kan het niet geloven, dat is alles.

En laat de dagelijkse somberheid in ons niet moe worden van het verlangen om te leven.

Maar de kalender raakt de ziel niet meer met de feestdagen.

Op een nieuwe manier, op een nieuwe manier, haast iemand zich om te leven.

Maar God verhoede, op de oude manier koesteren we iets.

Wielen rijden over de steppe, tikkend op de trede.

Kijk uit het raam, kijk niet, maar alles is één - de steppe.

Kijk uit het raam, kijk niet...

Praat me gewoon geen onzin over pech.

En de steppe vecht niet tevergeefs voor oneindigheid en ruimte.

Laten we met je praten, misschien komt het nog.

Er ligt nu immers iemand niet te slapen, omdat er iemand op deze trein wacht.

Door de avond geschilderd in donkerblauw pastel

De auto draagt ​​een gereserveerde zitplaats als een wieg.

Lila rook stroomt van de voorbij zwevende daken.

Laten we met je praten, maar je slaapt vriend...