La source - Isabelle Aubret

Elle chante au milieu du bois, la source, et je me demande

S’il faut croire cette lgende d’une fille qu’on y trouva.

Elle tait blonde, elle tait douce, elle aimait a se reposer

Dans le bois, couche sur la mousse, coutant les oiseaux chanter.

Un jour qu’elle allait la ville, par le bois o elle passait

Elle vit soudain, immobiles, trois hommes qui la regardaient.

Trois homes qui la regardaient.

Elle chante au milieu du bois, la source, et je me demande

S’il faut croire cette lgende d’une fille qu’on y trouva.

Ils taient l, trois l’attendre, trois hommes-loups, cette brebis

Elle avait la chair bien trop tendre, ils avaient bien trop d’appt**.

Elle ne savait pas dfendre le souffle lger de sa vie.

Elle tomba sur l’herbe tendre, comme un oiseau tomb du nid.

Comme un oiseau tomb du nid.

Elle chante au milieu du bois, la source, et je me demande

S’il faut croire cette lgende d’une fille qu’on y trouva.

Quand on l’a soulev de terre comme une grande fleur coupe

Sa robe blanche et la lumire, on aurait dit une marie.

Quand on l’a souleve de terre, on aurait dit comme un grand lit.

Entre les feuilles, entre les pierres, une claire source a jailli.

Une claire source a jailli.

Elle chante au milieu du bois, la source, et je me demande

S’il faut croire cette lgende d’une fille qu’on y trouva.

S’il faut croire cette lgende d’une fille qu’on y trouva.

Ze zingt in het midden van het bos, de lente, en ik vraag me af

Als deze legende van een meisje wordt gevonden, moet je dat geloven.

Ze was blond, ze was lief, ze hield van rust

Lig in het bos op het mos en luister naar de vogels die zingen.

Op een dag, toen ze naar de stad ging, door het bos waar ze langs kwam

Plotseling zag ze, bewegingloos, drie mannen naar haar staren.

Drie mannen kijken naar haar.

Ze zingt in het midden van het bos, de lente, en ik vraag me af

Als deze legende van een meisje wordt gevonden, moet je dat geloven.

Ze waren daar, drie wachtten op hem, drie wolvenmannen, dit schaap

Ze had veel te mals vlees, ze hadden veel te veel smaak.

Ze wist niet hoe ze de lichte adem van haar leven moest verdedigen.

Ze viel op het zachte gras, als een vogel die uit het nest valt.

Als een vogel die uit het nest valt.

Ze zingt in het midden van het bos, de lente, en ik vraag me af

Als deze legende van een meisje wordt gevonden, moet je dat geloven.

Toen we hem van de grond tilden als een grote snijbloem

Haar witte jurk en het licht, ze zag eruit als een bruid.

Toen we het van de grond tilden, zag het eruit als een groot bed.

Tussen de bladeren, tussen de stenen, is een heldere bron gesprongen.

Er is een duidelijke bron opgedoken.

Ze zingt in het midden van het bos, de lente, en ik vraag me af

Als deze legende van een meisje wordt gevonden, moet je dat geloven.

Als deze legende van een meisje wordt gevonden, moet je dat geloven.