Le stagioni - Zampa

Ho un vuoto nella testa che non vuole lasciarmi

Resto fermo immobile pensando sia tardi

Sempre di più cambia la mia persona

Riflette la mia immagine sui vetri delle vie di Verona

Il cerchio non è mai completo

Me ne accorgo quando penso che ogni testo non è mai completo

Io tra la musica e i guai, le storie che sai

E i viaggi nella testa che non muoiono mai

Cercando la mia via di Bisanzio

Partì così un bel dì dopo pranzo

Pensando di essere sicuro

Invece tornai buio, ruvido e meno puro

Che il mondo sembra strano e distante

L’equilibrio è come un foglio in mezzo al vento e alle piante

Cerco musica nuova, mentre aspetto che

Le stelle ricompaiano e domani non piova

(Le stagioni!)

E alla fine sono qua

Un’altra stagione se ne va

E che sarà sarà sarà

Sempre

E alla fine sono qua

Un’altra stagione se ne va

E che sarà sarà sarà

Sempre

Passano stagioni, mesi, anni, calendari

Tra svarioni dei più lesi ed inganni dei più bravi

Vorrei tirare indietro il tempo a tempo

Per arrivare in tempo ed avere più tempo

Ma non c'è tasto rewind

E quindi dovrai

Sfruttare al meglio solo il tempo che hai

Ma è difficile lo sai anche te

E anche se non sai perchè

Non ti fanno vivere

Giro in macchina da solo senza meta e sto

Provando a far passare i pensieri che mi inquietano

Ma quella strana sensazione che nel petto risuona

Resta lì e non mi abbandona

E nonostante mille miglia percorse

In cerca di risposte tutto rimane in forse

Tra le corse, gli sbatti, le evoluzioni

Continuo il mio cammino e intanto

Passano le stagioni

E alla fine sono qua

Un’altra stagione se ne va

E che sarà sarà sarà

Sempre

E alla fine sono qua

Un’altra stagione se ne va

E che sarà sarà sarà

Sempre

E alla fine sono qua

Un’altra stagione se ne va

E che sarà sarà sarà

Sempre

E alla fine sono qua

Un’altra stagione se ne va

E che sarà sarà sarà

Sempre

Ik heb een leegte in mijn hoofd die me niet wil verlaten

Ik sta nog steeds te denken dat het laat is

Mijn persoon verandert steeds meer

Het weerspiegelt mijn beeld op het glas van de straten van Verona

De cirkel is nooit rond

Dat realiseer ik me als ik bedenk dat een tekst nooit compleet is

Ik tussen muziek en problemen, de verhalen die je kent

En de headtrips die nooit dood gaan

Op zoek naar mijn weg naar Byzantium

Dus vertrok hij op een mooie dag na de lunch

Ik denk eraan om veilig te zijn

In plaats daarvan keerde ik donker, ruw en minder puur terug

Dat de wereld vreemd en ver weg lijkt

Evenwicht is als een laken in de wind en planten

Ik probeer nieuwe muziek terwijl ik daarop wacht

De sterren verschijnen weer en het zal morgen niet regenen

(Seizoenen!)

En eindelijk ben ik er

Er gaat weer een seizoen voorbij

En het zal zijn, het zal zijn

Altijd

En eindelijk ben ik er

Er gaat weer een seizoen voorbij

En het zal zijn, het zal zijn

Altijd

Seizoenen, maanden, jaren, kalenders gaan voorbij

Tussen blunders door de meest gewonden en misleidingen door de besten

Ik wil de tijd terugdraaien in de tijd

Om op tijd aan te komen en meer tijd te hebben

Maar er is geen terugspoelknop

En daarom zul je moeten

Haal het beste uit alleen de tijd die je hebt

Maar het is moeilijk je weet het ook

En zelfs als u niet weet waarom

Ze laten je niet leven

Ik rijd doelloos alleen met de auto en dat ben ik ook

Ik probeer de gedachten los te laten die me storen

Maar dat vreemde gevoel dat resoneert in de borst

Blijf daar en laat me niet in de steek

En ondanks duizend afgelegde kilometers

Bij het zoeken naar antwoorden blijft alles in misschien

Onder de races, de slams, de evoluties

Ik vervolg mijn reis en in de tussentijd

De seizoenen gaan voorbij

En eindelijk ben ik er

Er gaat weer een seizoen voorbij

En het zal zijn, het zal zijn

Altijd

En eindelijk ben ik er

Er gaat weer een seizoen voorbij

En het zal zijn, het zal zijn

Altijd

En eindelijk ben ik er

Er gaat weer een seizoen voorbij

En het zal zijn, het zal zijn

Altijd

En eindelijk ben ik er

Er gaat weer een seizoen voorbij

En het zal zijn, het zal zijn

Altijd