Le Coquelicot - Yves Jamait

Le coquelicot de ta bouche

Effleure le grain de ma peau

Dès que son pétale le touche

Comme des mots

Comme des mots éclos de ta bouche

Colorant le grain de ma peau

Ce sont tes baisers qui font mouche

Rouge la peau

Un soleil impudique de lumière éclabousse

La soie de cette robe que du doigt je retrousse

Mes mains qui papillonnent sur ton ventre composent

Cette même harmonie que ton souffle transpose

L’envie de croquer dans la chair de ce fruit là me tente

Mes tes yeux malicieux me regardent et m’invitent à l’attente, pourtant

Le coquelicot de ta bouche

Effleure le grain de ma peau

Dès que son pétale le touche

Comme des mots

Comme des mots éclos de ta bouche

Colorant le grain de ma peau

Ce sont tes baisers qui font mouche

Rouge la peau

Mais tu oscille entre pudibonde et gourgandine

Retirant cette étoffe qui voilait ma rétine

Je balbutie un peu avant de fermer les yeux

Invité au voyage bien au-delà de six cieux

Puis tu poses ton doigt sur mes lèvres et m’incites à me taire

Et je sens tes cheveux sur mon ventre et je me laisse faire

Le coquelicot de ta bouche

Effleure le grain de ma peau

Dès que son pétale le touche

Comme des mots

Comme des mots éclos de ta bouche

Colorant le grain de ma peau

Ce sont tes baisers qui font mouche

Rouge la peau

S’il n’y a plus de mots sur le bout de nos langues

Que le verbe nous manque, l’amour en est plus beau

Le coquelicot de ta bouche

Effleure le grain de ma peau

Dès que son pétale le touche

Comme des mots

Comme des mots éclos de ta bouche

Colorant le grain de ma peau

Ce sont tes baisers qui font mouche

Rouge la peau

De klaproos van je mond

Raak de korrel van mijn huid aan

Zodra het bloemblad het raakt

zoals woorden

Als woorden die uit je mond komen

De korrel van mijn huid kleuren

Het zijn jouw kussen die raken

rode huid

Een onfatsoenlijke zon van licht spettert

De zijde van deze jurk die ik met mijn vinger oprol

Mijn handen die op je buik fladderen make-up

Deze zelfde harmonie die je adem transponeert

Het verlangen om in het vlees van deze vrucht te bijten, verleidt me

Mijn jouw ondeugende ogen kijken me aan en nodigen me uit om te wachten, maar toch

De klaproos van je mond

Raak de korrel van mijn huid aan

Zodra het bloemblad het raakt

zoals woorden

Als woorden die uit je mond komen

De korrel van mijn huid kleuren

Het zijn jouw kussen die raken

rode huid

Maar je schommelt tussen preutsheid en gourgandine

Het verwijderen van deze stof die mijn netvlies versluierde

Ik stam een ​​beetje voordat ik mijn ogen sluit

Uitgenodigd om ver voorbij zes luchten te reizen

Dan leg je je vinger op mijn lippen en zwijg je

En ik voel je haar op mijn buik en ik laat mezelf gaan

De klaproos van je mond

Raak de korrel van mijn huid aan

Zodra het bloemblad het raakt

zoals woorden

Als woorden die uit je mond komen

De korrel van mijn huid kleuren

Het zijn jouw kussen die raken

rode huid

Als er geen woorden meer op het puntje van onze tong liggen

Dat het werkwoord ons in de steek laat, liefde is mooier

De klaproos van je mond

Raak de korrel van mijn huid aan

Zodra het bloemblad het raakt

zoals woorden

Als woorden die uit je mond komen

De korrel van mijn huid kleuren

Het zijn jouw kussen die raken

rode huid