Etc… - Yves Jamait

Il faudrait que j’arrête de ne pas faire de sport

Que je fasse une escale dans mes vagabondages

Je me donne trop en spectacle, il faut qu' je fasse relâche

Et que je coupe enfin ce poil que j’ai dans la main

Il faudrait que je cesse de boire plus que convenu

Que je tienne mes promesses sans qu’elles ne se diluent

Dans le rouge attrayant de ce vin délectable

Qui réduit à néant mon côté respectable

Il faudrait que j’arrête de trousser la fée verte

Qui ne me transformera jamais en poète

Et les pensées profondes dans lesquelles je me noie

Je devrais les cerner avec un regard froid

Et je remets au lendemain ce que j’ai pas su faire hier

Et je vais feignant l’effort, je ne peux pas dire que j’en sois fier

A chaque jour suffit sa peine

Et cetera

Faut-il être un peu con pour vivre sans la mode

Et ostensiblement en ignorer les codes?

A partir de bientôt, en bon consommateur

Je ferai de toutes marques la base de mes valeurs

Je tire sur le mégot trop souvent, je l’avoue

Aux croisés du tabac qui se soucient de nous

Je prends une bouffée, une pensée m’effleure

«Les couloirs de la mort seront-ils non-fumeurs ?»

Pour être un vrai winner, un battant, un killer

Il faudrait que j' me lève aux aurores, comme une fleur

La nuit portant conseil, je la suis jusqu'à tard

Et quand je me réveille, je suis déjà en r' tard

Le temps sale mes tempes et tend à me prouver

Que j' vais mourir, c’est sûr, d’arrêter d' respirer

J’ai beau me dire que vivre c’est mourir quand même

J’ai du mal quant à la perspective du chrysanthème

Ik moet stoppen met niet sporten

Laat me een tussenstop maken in mijn omzwervingen

Ik pronk met te veel, ik moet een pauze nemen

En ik heb eindelijk dit haar dat ik in mijn hand heb geknipt

Ik moet stoppen met meer drinken dan afgesproken

Dat ik mijn beloften nakom zonder dat ze verwateren

In het aantrekkelijke rood van deze verrukkelijke wijn

Dat vernietigt mijn respectabele kant

Ik moet stoppen met het binden van de groene fee

Wie zal mij nooit in een dichter veranderen?

En de diepe gedachten waarin ik verdrink

Ik zou ze met een koude blik moeten inlijsten

En ik stel uit tot morgen wat ik gisteren niet kon doen

En ik veins inspanning, kan niet zeggen dat ik er trots op ben

Elke dag heeft genoeg van zijn

Et cetera

Moet je een beetje dom zijn om zonder mode te leven?

En ogenschijnlijk de codes negeren?

Vanaf binnenkort, als goede consument

Ik zal van alle merken de basis maken van mijn waarden

Ik schiet te vaak op de kont, ik geef het toe

Aan tabakskruisvaarders die om ons geven

Ik neem een ​​trekje, een gedachte schiet door mijn hoofd

"Zal de dodencel rookvrij zijn?"

Om een ​​echte winnaar, een vechter, een moordenaar te zijn

Ik zou bij zonsopgang moeten opstaan, als een bloem

De nacht met advies, ik volg haar tot laat

En als ik wakker word ben ik al laat

Tijd bevuilt mijn slapen en heeft de neiging me te bewijzen

Dat ik ga sterven, dat is zeker, om te stoppen met ademen

Het maakt niet uit hoeveel ik mezelf wijs dat leven is toch doodgaan

Ik heb moeite met het perspectief van de chrysant