J'habite tant de voyages - Allain Leprest, Yves Jamait

Je sais, je sais, c’est le Monde

Partout où mènent mes pas

Je ne m’en retranche pas

Je le sais, c’est notre Monde

C’est le cocon des humains

Mais est-ce vraiment le mien?

Je sais, je sais, c’est la Terre

Ça n’est pas un sacrifice

De me croire un peu son fils

Je le sais, c’est notre Terre

Quatre murs, quatre saisons

Sont-ils vraiment ma maison?

J’habite tant de voyages

De creux, de mains, de nuages

J’habite des cieux sans bornes

Rien qui n’ait vraiment de forme

Je le sais, c’est la planète

J’y sème ce que je pleus

Des parfums de tabac bleu

Je sais, c’est notre planète

De l'écume et de la roche

Mais suis-je vraiment son proche?

Je le sais, c’est un des astres

Le plus beau de l’Univers

Je sais, c’est un livre ouvert

Je le sais, c’est un désastre

C’est un joyau dans l’Espace

Y suis-je bien à ma place?

Ik weet het, ik weet het, dit is de wereld

Waar mijn stappen ook heen leiden

ik deins niet terug

Ik weet dat het onze wereld is

Het is de cocon van mensen

Maar is het echt van mij?

Ik weet het, ik weet het, dit is de aarde

Het is geen offer

Om me een beetje zijn zoon te geloven

Ik weet dat het onze aarde is

Vier muren, vier seizoenen

Zijn ze echt mijn thuis?

Ik woon zoveel reizen

Holten, handen, wolken

Ik woon in grenzeloze luchten

Niets dat echt een vorm heeft

Ik weet dat het de planeet is

Ik zaai wat ik regen

Blauwe tabak smaken

Ik weet dat het onze planeet is

Schuim en steen

Maar ben ik echt close met haar?

Ik weet dat het een van de sterren is

De mooiste in het heelal

Ik weet dat het een open boek is

Ik weet dat het een ramp is

Het is een juweeltje in de ruimte

Hoor ik daar thuis?