L'équilibre - Yves Jamait

Tu me dis que je perds l'équilibre

Sur le fil du temps,

Que je serai plus facile à suivre

À mon enterrement,

Que le vin qui m’enivre

A de mauvais relents,

Que tu ne veux plus vivre

«les fleurs du mal"obstinément.

R. Ne parle pas comme ça, tu m’fous la trouille, tu m’fous la trouille

Ne pleure pas comme ça, j’ai l’coeur qui rouille.

Tu me dis que ce rythme

Ne durera pas longtemps,

Que quel qu’en soit l’issue, tu es sûr

De partir avant,

Que ma désinvolture

Est un leurre évident,

Que rien ne te rassure

Dans mes angoisses et mes tourments.

R. Ne parle pas comme ça, tu m’fous la trouille, tu m’fous la trouille

Ne pleure pas comme ça, j’ai l’coeur qui rouille.

Si un jour, tu t’attardes sur ce que nous fûmes, mon amour,

Je t’en prie, ne retiens pas ce jour.

Si un jour, tu t’attardes sur ce que nous fûmes, mon amour,

Je t’en prie, ne retiens pas ce jour.

Si un jour, tu t’attardes sur ce que nous fûmes, mon amour,

Je t’en prie, ne retiens pas ce jour.

Je zegt me dat ik mijn evenwicht aan het verliezen ben

Overuren,

Dat ik makkelijker te volgen zal zijn

Op mijn begrafenis

Dan de wijn die me bedwelmt

Heeft slechte geuren,

Dat je niet meer wilt leven

"de bloemen van het kwaad" koppig.

A. Praat niet zo, je maakt me bang, je maakt me bang

Huil niet zo, mijn hart roest.

Jij vertelt me ​​dit ritme

Zal niet lang duren,

Dat wat de uitkomst ook is, je weet het zeker

Verdergaan,

dat mijn nonchalance

Is een voor de hand liggende lokvogel,

Laat niets je geruststellen

In mijn angst en pijn.

A. Praat niet zo, je maakt me bang, je maakt me bang

Huil niet zo, mijn hart roest.

Als je op een dag stilstaat bij wat we waren, mijn liefste,

Houd deze dag alsjeblieft niet tegen.

Als je op een dag stilstaat bij wat we waren, mijn liefste,

Houd deze dag alsjeblieft niet tegen.

Als je op een dag stilstaat bij wat we waren, mijn liefste,

Houd deze dag alsjeblieft niet tegen.